سینماسینما، پاریس

محمد حقیقت پس از چند سال با نامه‌ای عاشقانه به سینما بازگشته است. «ممنون، آقای لانگلوآ» مستند-درامی است که داستان یک جوان سینما دوست اهل اصفهان را روایت می‌کند که مطالعات زیادی درباره هنری (یا آنری) لانگلوا(Henri Langlois)، بنیان‌گذار سینماتک فرانسه داشته است. او برای ابراز علاقه‌اش و ملاقات با لانگلوا، نامه‌ای برای او می‌نویسد اما پاسخی دریافت نمی‌کند. در نهایت، وی تصمیم می‌گیرد به پاریس سفر کند، اما همه‌چیز بر طبق میل او پیش نمی‌رود.

حقیقت به واسطه‌ی این فیلم، به سراغ تصاویر آرشیوی از لانگلوآ می‌رود. لانگلوآ غیر از بنیان‌گذاری سینماتک فرانسه، روی نظریه مؤلف نیز تأثیرگذار بوده‌است. بخش هایی حضور فرخ غفاری درفیلم از گفتگوی خصوصی و شخصی محمد حقیقت با فرخ غفاری است که در سال ۱۹۹۲ با او در منزلش انجام شده. فرخ غفاری نیز به نوعی بنیانگذار سینماتک ایران است. وی سینماشناس، مورّخ، منتقد، کارگردان و  پایه‌گذارِ کانونِ فیلم و فیلم‌خانه‌ی ملّیِ ایران و از پیشگامان سینمای مدرن ایران بود. او همچنین قائم مقام مدیرعامل جشن هنر شیراز در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷ ایران بود.

محمد حقیقت، کارگردان، روزنامه‌نگار و منتقد سینما که اکنون در فرانسه اقامت دارد، در این اثر، در کنار آشنایی ما با این دو شخصیت مهم، به نوعی به آن‌ها ادای دین کرده است. گادفری چشایر، منتقد معروف ورایتی، این فیلم را دوست داشته و از جهات مختلفی مجذوب آن شده است. وی عنوان کرده که حقیقت با این فیلم بخش‌های مختلفی از تاریخ سینما را به شیوه‌ای شخصی، شاعرانه و احساسی در هم آمیخته است. میشل سیمون (سردبیر پوزیتیف) نیز، این اثر را مفرح و در عین حال تکان‌دهنده ارزیابی کرده و تدوین و همچنین پرسش و پاسخ‌های فیلم را هوشمندانه دانسته است.