در واپسین روزهای سال ۱۳۹۹ نویسندگان سایت سینماسینما برترین‌ها در حوزه سینما در صد سال اخیر را معرفی کردند.

به گزارش سینماسینما، در بخش اول، برترین های سینما در صد سال اخیر را به انتخاب امیرعلی نصیری می‌خوانید:

ده کارگردان تاثیرگذار یک قرن اخیر سینمای ایران
بهرام بیضائی، داریوش مهرجویی، ساموئل خاچیکیان، عباس کیارستمی، اصغر فرهادی، ناصر تقوایی، سهراب شهید ثالث، علی حاتمی، پرویز صیاد، فریدون گله، مسعود کیمایی.

ده بازیگر برجسته قرن سینمای ایران
علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، داود رشیدی، عزت‌الله انتظامی، جمشید مشایخی. سپس خسرو شکیبایی، بهروز وثوقی و محمدعلی فردین. از بانوان: حمیده خیرآبادی، سوسن تسلیمی.

ده سریال ایرانی برتر قرن
سربداران، هزاردستان، دایی جان ناپلئون، روزگار قریب، شهرزاد، شهر قصه،‌ امام علی(ع)‌، مدرسه موش‌ها، سلطان و شبان، روزی روزگاری.

ده چهره تاثیرگذار سینمای ایران در قرن اخیر(مدیران، منتقدان، سینماگران به جز بازیگر، کارگردان و…)

استاد اکبر عالمی (امور لابراتوار)، خسرو سینایی (از اولین اساتید سینما در دانشگاه)، نورالدین زرین‌کلک (پیشگام پویانمایی در ایران)، دکتر امیرهوشنگ کاووسی (از پیشگامان نقد فیلم)، حمید سمندریان (پرورش تعداد زیادی بازیگر)، مهران مدیری (تربیت نسل جدیدی از طنزپردازان)، بهرام زند (دوبلور و مدیر دوبلاژ)، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (در دهه پنجاه و شصت)، محمود کلاری (عکاس و فیلمبردار).

نقاط عطف و طلایی در یک قرن سینمای ایران
(به ترتیب تاریخ) ورود سینما به ایران، ناطق شدن فیلم‌های فارسی، شکل‌‌گیری سینمای نوین ایران در ابتدای دهه شصت (با هدایت فخرالدین انوار، سیدمحمد بهشتی و محمدمهدی حیدریان)، آزاد شدن ویدئو در دهه هفتاد، گذار از آنالوگ به دیجیتال در اوایل دهه هشتاد، پیدایش سینه‌پلکس‌ها (پردیس‌های سینمایی) از اواسط دهه هشتاد، ریل‌گذاری سینمای ایران در اواخر دهه هشتاد از سینمای اجتماعی به کمدی، ورود پاندمی کرونا، تعطیلی سینماها در انتهای قرن و رواج نمایش آنلاین (VOD).

توقعات از سینمای ایران در قرن جدید

بهبود مدیریت؛ به‌قول مهندس شهرام جعفری‌نژاد (منتقد و مدیرمسئول ماهنامه صنعت سینما) مدیریت مهم‌ترین و یگانه مشکل سینمای ایران است.

اصلاح اقتصاد سینما و کنده شدن شرّ پول‌های آلوده از سینما (و به‌طور کلی هنر).
نگارش فیلم‌نامه‌های اقتباسی بیشتر (با استفاده از منابع غنی ادبیات فارسی).
نمایش فیلم‌های روز سینمای جهان (با در نظر داشتن حق نشر).
توجه به سینمای مستقل، فیلم‌های تجربی (هنر و تجربه) و جوانان مستعد.
اهتمام بیشتر در زمینه سینمای دیجیتال (به‌ویژه جلوه‌های تصویری رایانه‌ای یا همان سی‌جی‌آی) و نمایش آنلاین.