سینماسینما: در آستانه روز ملی سینما، نویسندگان سایت سینماسینما آثار برتر منتخب خود در سینمای ایران را معرفی می‌کنند.

نویسندگان سینماسینما ۱۰ فیلم منتخب خود از بین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران را معرفی کرده‌اند و برای اولین انتخاب خود شرح کوتاهی نوشته‌اند.

چهارمین سری از این مجموعه به هومن منتظری و یاسمن خلیلی‌فرد اختصاص دارد که در زیر می‌خوانید:

هومن منتظری

۱. باد ما را خواهد برد، عباس کیارستمی

۲. یک اتفاق ساده، سهراب شهید ثالث

۳. شاید وقتی دیگر، بهرام بیضایی

۴. دونده، امیر نادری

۵. درخت گلابی، داریوش مهرجویی

۶. درباره الی، اصغر فرهادی

۷. سوته دلان، علی حاتمی

۸. طعم گیلاس، عباس کیارستمی

۹. گوزن‌ها، مسعود کیمیایی

۱۰. ناخدا خورشید، ناصر تقوایی

درباره باد ما را  خواهد برد

اینکه قهرمان فیلم مرگی را به انتظار نشسته است، همه تصویر مرگ در فیلم نیست. مرگ به مفهوم نیستی در جای جای فیلم آغوشش را به روی مان باز کرده است و انگاری هیچ‌گاه پیش از این، اینگونه به ملاقاتش نرفته ایم. آدم هایی که مدام صدایشان را می‌شنویم ولی تا به آخر تصویرشان را نمی‌بینیم. گوشی موبایلی که به عنوان  وسیله ارتبا طی با آدم ها  در میان مردگان و تنها در گورستان آنتن می دهد. گفتگوی شاعرانه قهرمان و دخترک در دخمه و در تاریکی مطلق می‌گذرد، به گونه ای که چیزی نمی‌بینیم. خود مرگی را هم  که به انتظار نشسته ایم، تا به آخر و تا لحظه ای که دیگر سودی ندارد اتفاق نمی افتد. اینگونه نیستی و عدم را به تصویر کشیدن آن هم از مولفی که همیشه حریص زیستن بوده، برایم نفس گیر و شگفت انگیز است. هرچند که مفهوم  نیستی در این فیلم بیش از آنکه هر نبودنی مفهومش در گرو بودن است تصویرش را مدیون زندگی ای است که در تار و پود فیلم جریان دارد. 

یاسمن خلیلی‌فرد

۱. هامون، داریوش مهرجویی

۲. باشو غریبه کوچک، بهرام بیضایی

۳. گاو، داریوش مهرجویی

۴. دونده، امیر نادری

۵. سوته‌دلان، علی حاتمی

۶. جدایی نادر از سیمین، اصغر فرهادی

۷. خانه دوست کجاست؟، عباس کیارستمی

۸. درباره‌ی الی، اصغر فرهادی

۹. نرگس، رخشان بنی‌اعتماد

۱۰. در دنیای تو ساعت چند است؟، صفی یزدانیان

درباره هامون

«هامون» نخستین فیلمی بود که مرا مجذوب سینما کرد. هنگامی که فیلم، ساخته و اکران شد به دنیا نیامده بودم اما وقتی اولین بار در یازده سالگی آن را تماشا کردم مسحورش شدم و به مرور و با درک بیشتری از فیلم، محتوا و فرم آن این شیفتگی تکامل یافت.
«هامون» اتفاقی تکرارنشدنی در سینمای ایران و حتی در کارنامه ی سینمایی داریوش مهرجویی است؛ فیلمی که مجموعه ای درست از انتخاب هاست. «هامون» یک خسرو شکیبایی بی بدیل دارد و بیتا فرهی ای که سیمای متفاوتی را از زن ایرانی در سینمای پس از انقلاب به منصه ظهور می رساند. تقابل ها نقشی کلیدی را در فیلم ایفا می کنند و هنگامی که مفاهیم بینامتنی با اجرای درست و فرم بصری قانع کننده ی فیلم گره می خورند «هامون» به اوج درخشش و تعالی اش می رسد؛ فیلمی که همواره همچون الماسی در تاریخ سینمای ایران خواهد درخشید.