محمدعلی ابطحی گفت وگویی مفصل با روزنامه شهروند کرده ودر بخشهایی از این مصاحبه از فیلمهای مورد علاقه خود سخن گفته است :
به گزارش سینماسینما ،بخشهایی از این مصاحبه به شرح زیر است :
بهترین فیلم سینمایی ایرانی و خارجی که تا به حال دیدهاید؟
گفتید فیلم ایرانی، یاد «گلهای داوودی» افتادم. البته نمیخواهم بگویم بهترین فیلم ایرانی بوده که دیدهام اما در آن شرایطی که دیدم خیلی در من اثر کرد.
چرا؟
یک حالت نوستالژیکی برایم دارد.
بهترین فیلم خارجی چطور؟
در این سالها فیلمی بوده به اسم «تردید».
با بازی مریل استریپ. در آن سال نامزد اسکار هم بود.
بله؛ کشیشی که در آن حضور داشت و سوالی که در ذهنش به وجود آمده بود. فیلم خوبی بود.
بهترین تئاتری که تا به حال دیدهاید؟
تئاتر متفاوتی دیدم که برایم جالب بود. کاری بود که چند نفر زن و شوهر خارجی بودند. اول که میبینید فکر میکنید یک کارگاه مستند است. اسمش بود «درباره تصویرت از من تجدید نظر کن». البته تئاترهایی که دوست داشتم آنقدر زیاد بوده که نمیتوانم بگویم کدامشان بهتر بود ولی الان این در خاطرم مانده.
به عنوان پرسشهای پایانی، هر کدام از این کلمهها و اسامی شما را یاد چه میاندازد؟ در یک جمله، یک کلمه و در کل کوتاه بگویید.
وی. اچ. اس؟
فیلمهای جوانیمان را با اینها میدیدیم.
سیدمحمد خاتمی؟
هویتم از اوست.
عینک؟
دید جدید.
مرتضوی؟
از شنیدن اسمش سرم درد میگیرد.
سانسور؟
هست دیگر…
هاشمی رفسنجانی؟
فقط به سیاست فکر میکرد.
۸۸؟
سال لعنتی.
موی سفید؟
نشانه پختگی یا پیری.
کوی دانشگاه؟
۱۸ تیر.
خرداد؟
«دوم»ش را خیلی دوست داشتم.
ضرغامی؟
آدم محترمی در جناح اصولگرا.
احمدینژاد؟
اشتباهی در حکومت آمده بود.