سینماسینما: محمود گبرلو با انتشار یادداشتی نوشت: اولین مناظره ۱۴۰۰ را دیدم.

به نامزدها در بیان اصول مناظره نمره ۴ میدهم و به صدا و سیما در اجرای مناظره ۱۲ میدهم. اینکه نامزدها چگونه موضع گیری کردند بحث دیگری است و شاید هم این گله ها و نقدها بخاطر بی خاصیت بودن مباحث نامزدها است . اما از لحاظ شیوه ی اجرا پیشنهاد و نظری دارم که امیدوارم کمک برای آینده باشد .تعریف مناظره این نیست که دیدییم . در مناظره افراد باید با صراحت به نقد و نظر یکدیگر بپردازند این برنامه بیشتر یک برنامه شبه مناظره بود .یک مناظره باید مدیر مسلط و متبحر در نظم و همچنین هدایت مباحث داشته باشد که اینگونه نبود . آقای حیدری از لحاظ چهره صدا و تیپ و همچنین اطلاعات و دانش کاملا درست و مسلط هستند و به گمانم بهترین فرد برای این برنامه بودند . ایشان صداو چهره دلنشینی دارند و برای بیننده صمیمت و محبت ایجاد میکنند اما معلوم بود قرار نیست مدیر یک مناظره باشند . بیشتر شبیه یک ناظم بودند که معمولا مدیر مدرسه از بالای پنجره دفتر نظارت اصلی را داردکه در این مناظره آشکارا میدانستیم تیمی نظارگر هستند اما اگر نقش شان را با صرادحت بازی میکردند بهتر بود. آقای حیدری بشدت نیاز به یک دستیار داشت که بتواند سریعتر عمل کند .و بهترین فرد یک مجری خانم مثل خانم شریفی شبکه خبر بود که محبوب مردم است .رنگ دکور آزار دهنده نبود آرام بخش بود اما طراحی برخی اشیا بسیار ابتدایی بود بخصوص نوشته گل درشت مناظره ۱۴۰۰!!. اینکه درب پاکت در ارتفاع و به شکل خیلی خشن برش میخورد مناسب نبود . ظرف گوی ها اینقدر فاصله داشت که مجری موظف بود دست دراز کند و گاه صدای غلت خوردن گوی ها ناهنجار بود . ظرف آب هم اوج کج سلیقگی بود . هیچ وقت نباید بطری آب درب بسته را با لیوان کاغذی گل گلی روی میز قرارداد . پسندیده است یک لیوان زیبا با آب کنار آنان قرار میگرفت و یا اسپری ضد عفونی کننده خیلی بلند بود .در صورتیکه کوتاه تر آن در بازار موجود است و تعجبم در انتخاب صندلی ها که گوشه های آن بیرون زده بود انگار درجه ای روی شانه های نامزدها و مجری قرارداشت !.باید به نامزدها گفته می شد لباس شیک و مرتب و از لحاظ تناسب رنگ دقت بیشتری بکنند .در عصر حاضر تیپ و طراحی لباس و شیوه گفتار بسیار تاثیر گذار است . بدبختی ما در ایران این است که خیلی ها آداب سخن وری و ا دای کلمات را بلد نیستند . می شود تند ترین انتقاد را با رعایت ادب و احترام و متانت بیان کرد .مناسب بود ابتدا دقیقه ای به نامزد ها فرصت سلام علیک و تسلیت داده میشد و یا مقدمه ای بگویند تا تداخل در مباحث نمیشد . قرار بود اگر از بحث خارج شدند مدیریت تذکر دهد ولی باید میکروفون رو قطع میکردند . سوالها از لحاظ ویرایش خیلی بلند و قدری پیچیده و گنگ بود . ضمن اینکه نیازی نبود از هر نامزد یک سوال تخصصی پرسیده شود چون اصلا اینگونه ، مناظره سر نمیگیرد و اصلا فرصت نیست که با یکدیگر بحث و گفتگو کنند . پاسخ ها هم خیلی کلی و البته نا مربوط بود . هر کدام میخواستند چرخ را از ابتدا بسازند درصورتیکه اگر سوالی با یک موضوع شفاف تر ازهمه نامزدها یکسان پرسیده می شد پاسخ ها دیگر کلی و بیانیه وار نبود بلکه هر کدام موظف بودند نظریه و نقد را بگویند تا نامزد دیگر در فرصت بدست آمده نظرخودش بدهد اینجوری بیننده هم درگیر بحث ها می شد و می فهمید کدام نامزد اصلح تر است .با این روش ، بحث ها ابتر ماند . معیار تشخیص اینکه حرفها توهین آمیز بود معلوم نبود. برای همین آقای حیدری راحت از آن گذشت .اگر داورانی و یا کمیته مربوطه در کنار صحنه حضور داشتند و مشخص میکردند ، بحث بسیار داغ تر می شد . اینکه نامزدها از روی برگه حرفهای از قبل تعیین شده را بخوانند دیگر مناظره نیست .انگار بی ادبی و بی نزاکتی دوره های قبل ،همه را این بار محتاط کرده بود . در صورتیکه نفس مناظره همین هست که مباحث مصداقی که در میان مردم مطرح است مطرح شود . انگار بجای اصلاح و الکو گرفتن از شیوه های پسندیده و مدرن مناظره ها در جان اصل موضوع پاک شده بود .و دیگر آنکه احساس کردم ارایه نماها و قاب های تلویزیونی از نامزدها با عدالت و انصاف همراه بود هر چند معلوم بود برخی نامزدها شناخت درستی از تاثیر قاب تلویزیونی ندارند و به موقع یعنی زمانی که چراغ دوربین روشن میشد هیچ ری اکشن مناسبی در نحوه نشستن و حرف زدن و طراحی صورت نداشتند .آن دو مجریه قبل از شروع مناظره هم که با کلمات تکراری و کهنه سعی میکردند بیننده را آماده کنند که فاجعه بود.بهترین ابتکار این بود که کل مراسم قبل از استودیو به صورت زنده پخش میشد.میدانم کل بچه های صدا و سیما با چه اضطرابی این ساعات پر دلهره را گذراندند. خسته نباشید میگویم و امیدوارم مورد تقدیر و تشکر قرار گیرند.