آیدین سیارسریع طنزنویس در شهروند نوشت:
ترانه علیدوستی هفته پیش اعلام کرد که در اعتراض به دستور توقف صدور ویزا برای ایرانی‌ها از سوی ترامپ در مراسم اسکار شرکت نمی‌کند و این قانون را نژادپرستانه می‌داند. یک بار دیگر جمله را بخوانید. خیلی ممنون. بله … ترامپ به‌عنوان یک انسان نامتعادلِ لمپنِ پوپولیستِ بی‌منطق که در شمار باگ‌های دموکراسی قرن قرار می‌گیرد می‌گوید هفت کشور دهاتی و بدتیپ به کشور من نیایند و یک اه هم ضمیمه جمله می‌کند و در واکنش، یک بازیگر ایرانی هم که امسال فیلمی در اسکار دارد می‌گوید در اعتراض به این تصمیم به آمریکا نمی‌روم. آیا به نظرتان همه چیز درست و منطقی می‌آید؟ آیا اشکالی در این حرف نمی‌بینید؟ آیا فکر می‌کنید حتی با وجود مخالف بودن با علیدوستی در قضیه شهرزاد با تکیه بر «انظر الی ما قال و لاتنظر الی من قال» می‌توانید با جان سخن موافق باشید؟ خب واقعا برایتان متاسفم. یعنی خاک بر سر ما که با شما شده‌ایم ۸۰میلیون. خاک بر سر من که طنزنویس شما هستم. نمی‌دانم شما کی می‌خواهید یه کم روحیه مبارزه پیدا کنید! شرط اول مبارزه در شرایط کنونی مخالفت کردن است. یک مبارز اصیل فیس‌بوکی – تلگرامی – اینستاگرامی اول مخالفت می‌کند، بعد فحش می‌دهد، بعد (اگر بتواند) دست به اسلحه می‌برد و در پایان اگر حال داشت، می‌خواند یا می‌شنود که طرف چه گفته است یا حرف حسابش چه بوده. البته حالا هم برای مبارز شدن دیر نشده، همین الان می‌توانید با مراجعه به اینستاگرام ترانه علیدوستی یا صفحات دیگر که این خبر را پوشش داده‌اند تمرین مبارزه کنید، ما چند نمونه از کامنت‌ها را جهت آموزش مخالفت برایتان ذکر می‌کنیم:
– الان اسکار معطل مونده که تو شرکت کنی، […] خانوم!
– وای وای … الان آمریکا نابود شد، اسکار لغو شد.
(شما در دو مدل بالا باید معتقد باشید که اعتراض‌های مسالمت‌آمیز باید به نابودی سیستم و در این‌جا اسکار، آمریکا و ترامپ منجر شود وگرنه فایده ندارد.)
– دختره فنچ نمی‌تونه میله خالی بزنه اونوقت واسه آمریکا خط و نشون می‌کشه.
(در این استدلال ایده‌آل شما برای اعتراض مسالمت‌آمیز و مبارزه مدنی باید عباس جدیدی و حسین رضازاده باشد.)
– اینا همه برای اینه که خودشونم می‌دونن تو اسکار هیچ جایزه‌ای نمی‌تونن بگیرن. این‌جوری میخوان حواس مردمو پرت کنن.
(در این استدلال شما باید بهروز افخمی باشید.)
– انواع پالتو فقط ۷۵‌هزار تومن.
(این هم بهرحال یک نوعی از مبارزه علیه سرمایه‌داری و طبقه بورژواست.)
– به جهنم که نمیری! کی تو رو راه میده؟
(در این کامنت شاید بگویید ما که ترامپ یا نماینده آمریکا و اسکار و … نیستیم، چطور بگوییم که به جهنم که نمیری، کی تو رو راه میده؟ عرض شود شما اگر مبارز واقعی باشید به‌عنوان یک صفدر از قمبل تپه سفلی هم می‌توانید چنین پاسخ کوبنده‌ای نثار طرف کنید.)
– خانم علیدوستی اگر خیلی زرنگ تشریف داری پول‌های بلوکه شده ملت ایران رو از بلوکه دربیار!
– تو که با پارتی بابات که مربی فوتبال بود وارد سینما شدی دیگه حرف نزن.
– مزدورِ کلاستروفوبیای تنگناهراس بی ادب که به هموطنت گفته زهرمار! خودت زهرمار.
(در این استدلال‌ها شما نباید هیچ‌گونه استدلالی داشته باشید.)
دوستان عزیز و مبارز فیس‌بوکی و اینستاگرامی در پایان باید به یک نکته کلیدی توجه داشته باشند. عزیزان! شما اگر‌ هزار کامنت هم بگذارید و ده‌هزار فحش هم در روز بدهید اگر این نکته را رعایت نکنید نمی‌توانید یک مبارز اصیل و واقعی باشید: یک مبارز هیچ‌وقت از عکس و اسم واقعی خودش استفاده نمی‌کند! پس همین الان اکانت فیکت را بسازید و به صفحات حمله‌ور شوید. شما می‌توانید!