وی افزود: سینمای این روزهای ما به هیچ وجه حال و جان ندارد و به طرز فجیعی مریض است. اگر میخواهیم دوباره سینمایی پررونق و پویا را ببینیم، باید ژانرهای فیلمهای اجتماعی خوب کارگردانهایی مانند کیمیایی را به سینما تزریق کنیم که این امر با پتانسیلهایی که من سراغ دارم امکانپذیر است و دور از دسترس نیست.
وی ادامه داد: اتفاقاً فیلم جدیدم یعنی «آبنبات چوبی» حال و هوای اجتماعی دارد و برای نسل جوان و نوجوان ما ساخته شده است و میگوید که چرا برخی از بزرگترها و مسئولان حرف جوانها را متوجه نمیشوند و اینکه بزرگترها چگونه باید با جوانها برخورد و صحبت کنند.
فرحبخش با بیان این مطلب که فیلمسازان نباید کورکورانه از هم تقلید کنند، بیان کرد: ایرادی ندارد که فیلمسازان ما از یکدیگر تقلید کنند و از سبکهای یکدیگر در ساخت فیلمهایشان استفاده کنند؛ اما مهم اینجاست که این تقلید باید درست و منطقی صورت بگیرد تا خروجی خوبی داشته باشد، نه اینکه کورکورانه دست به تقلید و ساخت فیلم بزنند و فیلمهایی بیمحتوا، سرد و بیروح و تکراری تولید کنند.
این کارگردان در خصوص تعدد جشنوارهها به عناوین مختلف عنوان کرد: من در کل با تعدد جشنواره مخالفم و فقط برگزاری جشنواره فجر کافی است؛ یعنی چه که اینقدر جشنواره با عناوین مختلف برگزار میشود؟!
وی در پایان به مخاطبان سینما اینگونه پیام داد: از مخاطبان سینما میخواهم که به سینماها بروند و فیلمسازان را حمایت کنند. اگر فیلمساز با سالنهای پر مواجه شود، مجبور به ساخت فیلمهای باکیفیت و جذاب میشود و پاسخ مخاطبان خود را به خوبی خواهد داد و با دلگرمی بیشتری در مسیر سینما گام برمیدارد.
محمدحسین فرحبخش کارگردان سینما در خصوص جای خالی برخی فیلمهای اجتماعی در سینمای ایران گفت: جای خالی فیلمهای دوران شکوفایی کیمیایی، آثاری که در قالب فیلمی اجتماعی حرفهای زیادی برای گفتن داشت و توانست بین مخاطبان در دورههای مختلف جای خود را باز کند و طیف گستردهای را به سمت سینماها بکشاند، احساس میشود. برخی فیلمسازان دهه شصت، مسیر فیلمسازی این کارگردان خوب و صاحب سبک را عوض کردند و به سمت و سوی دیگری کشاندند، کارگردانانی که جای خالی آثار خوب آنها در سینمای ایران مشهود و مشخص است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان