سینماسینما، عاطفه کربلایی
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در حالی آغاز شده که با حواشی و اتفاقات زیادی همراه بوده است؛ از انصراف برخی از هنرمندان برای حضور در این رویداد تا اتفاقات منحصر به فرد مانند برگزار نشدن فرش قرمز و …
جشنواره بین‌المللی فیلم فجر آبستن تصمیم‌گیری‌‌ها و اظهارنظرهای زیادی بوده است. در سال‌های گذشته یک طیف فکری از وجود فیلم‌هایی که از آن به سیاهنمایی تعبیر می‌کردند، انتقاد داشتند. چند روز پیش وزیر فرهنگ و ارشاد گفت که در جشنواره امسال فیلم‌هایی که سیاهنمایی می‌کنند نداریم!
از این اظهار نظر گذشته، دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر هم در یکی از آخرین اطلاع‌رسانی‌‌های صورت گرفته درباره جشنواره گفت که امسال فرش قرمز نداریم چون جشنواره باید با سبک ایرانی اسلامی هماهنگ باشد و نباید با دست فرمان کشورها و فرهنگ غربی کار کنیم. این اظهار نظر عجیب در حالی صورت گرفت که «فرش قرمز» قدمت تاریخی در شرق دارد. آنچه مسلم است فرش قرمز محصول دوران مدرن یا به اصطلاح غرب نیست. به نظر می‌رسد آنچه که مورد پسند برگزارکنندگان جشنواره نیست مربوط به حضور هنرمندان و خودنمایی برندها روی فرش قرمز باشد. آن هم در شرایطی که اساسا مراسم فرش قرمز به مفهوم سینمایی آن اولین‌بار در جشنواره فیلم کن فرانسه برگزار شد و پس از آن در اسکار نیز شاهد آن بودیم. در ایران نیز اولین بار محمد خزاعی دبیر وقت جشنواره فیلم فجر و رییس فعلی سازمان سینمایی در سال ۱۳۹۰ آن‌را بدعت گذاشت.
نکته عجیب و بی‌سابقه در تمام جشنواره‌های دنیا، مخفی نگه داشتن برخی اطلاعات اولیه اما مهمی است که باید چندین روز قبل از آغاز جشنواره به اطلاع مردم می‌رسید اما هنوز خبری از آن نیست. چرا هنوز اسامی هیات داوران اعلام نشده است؟ کسی از اسامی فیلم‌های بخش بین‌الملل جشنواره خبر دارد؟ و …
به نظر می‌رسد نه تنها جشنواره فیلم فجر، برخی از مناسک مرسوم در رویدادهای مشابه را حذف کرده است بلکه به برخی بدیهیات برگزاری چنین مراسمی هم پای‌بند نیست. با این منطق اصلا چه کاری است که جشنواره سینمایی که ریشه در ونیز ایتالیا دارد و غربی محسوب می‌شود را برپا کنیم؟!
ظاهرا از سال بعد اگر خواستیم در دهه فجر فیلم‌هایی را به نمایش بگذاریم، اسمش را به‌جای جشنواره دورهمی سینمایی بگذاریم!