سینماسینما، عاطفه کربلایی
در ماههای اخیر «حکم رشد» روی آنتن شبکه سوم سیما بود؛ سریالی که با همکاری ناجی هنر ساخته شد و با فراز و نشیب زیاد به آنتن رسید و پخش نامنظم آن به علت اولویت مسابقات مهم ورزشی برای شبکه سه به آن لطمه زد.
پخش نامنظم تنها بر اوضاع و احوال «حکم رشد» تاثیر منفی نگذاشت. «حکم رشد» از ایده جذابی بهره میبرد و داستان رویارویی دو برادر شیری یکی به عنوان خلافکاری بزرگ و دیگری در قامت یک رییس کلانتری است اما نحوه پرداخت سوژه و بازی گرفتن از بازیگران به این ایده لطمه زد.
در این سریال با یک پلیس کاملا مثبت و در واقع با یک «تیپ» مواجه هستیم؛ کسی که پدری و همسری مهربان است ولی انجام وظیفه برای او اولویت اول است.
از سوی دیگر گروههای خلافکار محل قرار دارند؛ اغراق در این بخش هم غوغا میکند. آنان بهویژه غلام (گنده لات محل) بیشتر اهل حرف هستند تا عمل و در طول سریال مدام میشنویم که اینجا «محله غلام» است ولی در عمل این موضوع رو نمیبینیم.
«اغراق در بازی» در این سریال بهشدت توی ذوق میزند؛ از نگاههای سرهنگ پاشا (با بازیهای مجتبی فلاحی) گرفته تا پوزخندهای زیبا ( با بازی (آزیتا ترکاشوند).
«حکم رشد» نکات مثبتی هم دارد، از جمله تلاش برای معرفی یک بازیگر تازه. مجتبی فلاحی بهرغم سالها فعالیت تئاتری و بازی در چند فیلم سینمایی، بازیگر شناخته شدهای نیست اما با ایفای نقش ذبیح به مخاطب تلویزیون هم معرفی شد، هر چند که بازی او در برخی سکانسها از قاب بیرون میزد!
در مجموع اغراق در دیالوگ و بازی موجب دور شدن مخاطب از حال و هوای «حکم رشد» شده است. شاید بهتر بود این سریال در هفته نیروی انتظامی پخش میشد.