یکر اصغر بیچاره، عکاس و بازیگر پیشکسوت سینمای ایران که ۲۲ خرداد ماه در آمریکا درگذشته بود، دیروز در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
به گزارش سینماسینما، مراسم خاکسپاری اصغر بیچاره در سکوت خبری و تنها با حضور اعضای خانواده و چند نفر از دوستان انجام گرفته است. پیکر این هنرمند روز سهشنبه (پنجم مردادماه) به ایران منتقل و صبح پنجشنبه (هفتم مردادماه) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
تورج ژوله، فرزند این عکاس پیشکسوت به خبرآنلاین گفت: «پدرم وصیت کرده بود پیکرش پس از مرگ در اختیار مراکز تحقیقات پزشکی قرار بگیرد و برای همین انتقال او به تهران با تاخیر صورت گرفت.»
او در ارتباط با سرنوشت آرشیو عکسهای خاطره انگیز اصغر بیچاره و لوازم و دوربینهای قدیمی این هنرمند هم توضیح داد: «این گنجینه قرار بوده است در قالب یک موزه به نمایش درآید که ما به کمک نهادهای فرهنگی پیگیر آن هستیم. امیدواریم این خاطرههای تصویری از فیلمهای ایرانی دهه ۲۰ تا ۶۰ خورشیدی نگهداری و برای نسلهای آینده باقی بمانند.»
اصغر بیچاره، عکاس و بازیگر سینمای ایران، ۲۲ خردادماه پس از تحمل یک دورن بیماری بر اثر عوارض ناشیاز سرطان حنجره، در سن ۸۹ سالگی در آمریکا درگذشت.
بیچاره مجموعهای از لوازم قدیمی عکاسی را به همراه گنجینه عکسهایش از سینمای ایران گرد آورده بود
بیچاره در سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. او از ۱۱ سالگی به عنوان کارگر ساده در عکاسی مشغول کار شد و پس از چند سال در لالهزار تهران مغازهای باز کرد.
نخستین کار بیچاره در سینمای ایران، کپی گرفتن از عکسهای فیلم «دختر لر» (نخستین فیلم ناطق سینمای ایران به کارگردانی اردشیر ایرانی) برای عبدالحسین سپنتا نویسنده فیلمنامه و بازیگر این فیلم بود. سپس با آشنایی با تئاتر، افزون بر عکاسی از نمایشها، گاه در بعضی از آنها هم به بازی پرداخت. چند سال بعد با گروه دوبله مرتضی حنانه و حسین سرشار در ایتالیا همکاری کرد.
بیچاره در نمایشگاههای مختلف عکس و عکاسی در ایران و دیگر کشورهای جهان حضور داشته است. او بزرگترین آرشیو عکس سینما و تئاتر ایران را در خانه خود گرد آورده و در موزه شخصیاش دوربینهایی از قدیمیترین عکاسان ایران را نگهداری میکرد.
اصغر بیچاره سابقه بازی در ۲۳ فیلم از جمله «لیلی و مجنون» (۱۳۳۵)، «یکی بود یکی نبود» (۱۳۳۸)، «گربه وحشی» (۱۳۴۱)، «ناخدا خورشید» (۱۳۶۵) و … را کارنامه خود دارد.
با درگذشت این هنرمند پیشکسوت، سرنوشت گنجینه تصویری و عکاسی او که در دست شخصی به امانت گذاشته بود، در پردهای از ابهام قرار دارد.