جشنواره فیلم فجر سی و پنجم در روز چهارم میزبان فیلم‌های تازه‌ای از هاتف علیمردانی، علیرضا داوودنژاد و مهدی کرم‌پور بود اما شاید جالب باشد که بدانید بیشتر از خود فیلم‌ها، حاشیه‌ تماشای آنها جنجال‌برانگیز بود و البته حضور پسر سید حسن خمینی برای تماشای فیلم«سوفی و دیوانه» خبر داغ ساعات پایانی روز چهارم بود.

سینما سینما، زهرا نجفی: ماجرا از آنجایی آغاز شد که طبق قانون جدید مدیریت کاخ جشنواره، امسال تا زمانی که سالن پایین مرکز همایش‌های برج میلاد مملو از تماشاچی نشود، درهای قسمت بالکن باز نمی‌شوند. و البته هیچ‌کسی در این زمینه پاسخگوی روزنامه‌نگاران، منتقدان و حتی هنرمندان منتظر تماشای فیلم نیست. سیاست جدید و عجیب مدیریت کاخ جشنواره در این دوره باعث می‌شود تا علاقمندان به تماشای فیلم در بالکن بعد از بحث‌های بسیار با تاخیر به تماشای فیلم‌ها بنشینند. بالکنی که طرفداران پروپاقرصی دارد و حتی برخی از کارگردانان همچون آیدا پناهنده یا مصطفی کیایی از این دسته هستند. تغییرات در برگزاری جشنواره فیلم فجر اتفاق تازه ای نیست. در واقع ما هر سال شاهد تغییرات جزئیات برگزاری جشنواره هستیم و همواره هم معلوم نیست چرا شرایط بهتر از قبل نمی‌شود! مثلا امسال کاخ جشنواره محلی برای به نمایش گذاشتن عکس‌های صحنه و پشت صحنه یا پوستر فیلم‌های حاضر در بخش مسابقه ندارد. کمبودی که بعد از روزهای اولیه جشنواره و شروع نمایش فیلم‌های بحث‌برانگیز، بیشتر خودش را نشان البته عکاسان سینما یا طراحان پوسترها تاکنون اعتراضی به این ماجرا نداشته‌اند.

اما در مورد فیلم‌های روز چهارم، «کوپال» طرفداران چندانی نداشت. بسیاری بعد از چند دقیقه سالن سینما را ترک کردند. هر چند که حضور لوون هفتوان مهم‌ترین نقطه قوت حضور تماشاگران در سالن نمایش فیلم بود اما صحنه‌های تاکسیدرمی حیوانات، آنچنان به مذاق تماشاگران خوش نیامد. نشست خبری فیلم هم به همین نسبت مورد توجه قرار نگرفت.

فیلم تازه هاتف علیمردانی از دیگر آثار دفاع مقدسی این دوره جشنواره بود که به ماجرای تکراری انتظار مادران شهیدان و جانبازان می‌پرداخت. هر چند بازی فاطمه معتمدآریا در این فیلم بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و بعد از نمایش فیلم تحسین و تمجیدهای بسیاری درباره آن شنیده می‌شد اما به طور کلی قصه فیلم«آباجان» حرف تازه یا نگاه جدیدی به مقوله دفاع مقدس نداشت. آنقدری که تماشاگران را به تعریف و تمجید فیلم تازه علیمردانی وادارد. و البته نمی‌توان این نکته را پنهان کرد که فیلم شباهت اندکی به «کوچه بی‌نام» علیمردانی داشت.

اما «فراری» فیلم تازه علیرضا داوودنژاد اثری قابل احترام برای مخاطبان بود. داوودنژاد بازهم دغدغه‌های اجتماعی‌اش را در قالب تازه ای با مخاطبان مطرح کرده بود. به همین ترتیب نشست خبری فیلم هم با استقبال مواجه شد و با وجود این‌که تعداد عکاسان و فیلمبرداران بیش از خبرنگاران حاضر در سالن بود سوالات بسیاری مطرح شد که بیشتر آنها از رضایت منتقدان و اهالی رسانه حکایت می‌کرد. ترلان پروانه نقش اصلی این فیلم را بازی می‌کرد. فیلمی درباره دختری به نام«گلنار» که به تهران می‌آید تا با ماشین فراری ۸ میلیاردی عکس یادگاری بگیرد. شاید برای همین بود که وقتی فیلم«سوفی و دیوانه» مهدی کرم‌پور به نمایش در آمد، تماشاگران علاقه چندانی به دخترک فیلم کرم‌پور نشان ندادند. چراکه بسیاری بازی آفرید غفاریان را با ترلان پروانه مقایسه می‌کردند و از طرفی تماشای دو فیلم پشت سر هم که به ماجرای دخترانی نوجوان با خواسته‌ها و منش‌هایی متفاوت می‌پرداخت، چندان جالب به نظر نمی‌رسید. ناگفته نماند که فیلم«سوفی و دیوانه» شاید حرف‌های گفتنی در متن داشت اما گوشی روشن تماشاگران نشان می‌داد که تصاویر فیلم آنچنان مجذوب‌کننده نیستند.