مراسم نخستین سالگرد درگذشت عباس کیارستمی برگزار شد و دوستان این هنرمند با بیان ویژگی‌های او و خاطراتی که با این کارگردان داشتند، یاد او را زنده کردند.
به گزارش سینماسینما، مراسم یادبود عباس کیارستمی در اولین سال درگذشت این کارگردان سینمای ایران، عصر امروز، دوشنبه ۱۲ تیر با حضور هنرمندان و علاقه‌مندان در خانه هنرمندان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، کیوان کثیریان (مجری برنامه) اشاره‌ای به برنامه سینما تک خانه هنرمندان برای نمایش فیلم‌های کیارستمی کرد و گفت: «سال گذشته بالای ۴۰ عنوان از فیلم‌های آقای کیارستمی را در سینما تک خانه هنرمندان پخش کردیم. در سال ۹۲ نیز سینما تک خانه هنرمندان با فیلم «جاده‌های کیارستمی» افتتاح شد. در آن مراسم و آن روز؛ آقای کیارستمی خود حضور داشت به این شرط که صحبت نکند. برای برنامه امروز ما خیلی سخت توانستیم فیلم‌هایی که قرار بر پخشش‌‌شان بود را هماهنگ کنیم و درنهایت هم نتوانستیم شرایط نمایش فیلم «۲۴ فریم» آقای کیارستمی را فراهم کنیم.»
در ادامه این مراسم، فیلم «مرا به خانه ببر» ساخته کیارستمی برای حاضران نمایش داده شد و سپس محمدرضا اصلانی (کارگردان، نویسنده و شاعر) روی صحنه آمد و گفت: «خوشحالم در جمعی این چنین برای مردی که جامعه فرهنگی ما به لحاظ جهانی شدن مدیون زحمات اوست، حضور دارم. من قصد دارم امروز درباره مدیریت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان صحبت کنم. فعالیت‌های کانون در دهه ۵۰ و ۶۰ اگر نبود، شاید آقای کیارستمی هم نمی‌توانست آنچنان که می‌خواست موفق شود.»
در بخش دیگر مراسم، ابراهیم فروزش، کارگردان و یکی از مدیران سابق سینمایی کانون، در سخنانی بیان کرد: «در مورد کیارستمی در این یک‌سال خیلی گفته شده است و او همان طور که خودش در شعری می‌گفت، «رفت، ماند». بنابراین حرف زدن شاید در حد من نباشد و فقط به کمی از خاطرات نیمه شخصی و کاری با این هنرمند اشاره می‌کنم. من گاهی کنار او زمان مصاحبه‌هایش می‌نشستم و می‌دیدم چقدر تحلیل دارد و حرف‌هایش ماندگار است. امیدوارم همان طور که کیارستمی با آثارش ماندگار است، دیگر هنرمندان ایرانی با آثارشان جاودان بمانند.»
حبیب رضایی، دیگر سخنران این مراسم هم درباره کیارستمی گفت: «با وجود اساتید بزرگی که عقبه‌های درخشانی دارند، وجود من در اینجا معنای چندانی ندارد. من مثل اغلب شما مخاطب فیلم‌های کیارستمی بودم اما این شانس هم را داشتم که معاشرت‌های شخصی با ایشان داشته باشم و هر بار که ایشان را ملاقات کردم بر میزان حیرتم افزوده شد. در اینجا می‌خواهم عبارتی را از دوست دیرین آقای کیارستمی، آیدین آغداشلو، وام بگیرم چراکه این جمله جان کلام است در مورد عباس کیا رستمی. آغداشلو می‌گفت: «کیارستمی پروای سادگی داشت.» این جمله در مورد عباس کیارستمی کاملا صدق می‌کند. پروا داشتن همیشه با تلاطم همراه است و سادگی همیشه با یک سکون و آرامش توام بوده. در کنار هم قرار گرفتن این دو نیاز به طی طریق دارد و ایشان از یک پشتوانه عظیم فرهنگی برخوردار بوده است.»
این بازیگر ادامه‌داد: «با این‌که عباس کیارستمی دغدغه نداشته است که خیابانی به اسمش باشد، ولی ما این نیت و دغدغه را داریم تا چنین جایی باشد که وقتی به آن جا رفتیم برای رفتن به آنجا و ماندن در آنجا کمی ساده‌تر برویم. هرچند در این بلبشو بعید است فرصتی برای رسیدن به چنین دغدغه‌ای باشد ولی با این حال خوشحالم که او آدرسی از خانه دوست به ما داده که حالا دیگر همه می‌دانیم کجاست.»
جابر قاسمعلی، فیلمنامه نویس و منتقد سینمایی هم در سخنانی کوتاه گفت: «عباس کیارستمی رِند سینماست؛ او به ما آموخت که هر کدام‌مان می‌توانیم قهرمان اصلی قصه‌های‌مان باشیم.
در ادامه مراسم، شاهد شرافت (خواهرزاده کیارستمی) درباره فیلم «خانوم» که از مادر زنده‌یاد کیارستمی ساخته بود، گفت: «خیلی سخت است راجع به فیلمی صحبت کنم که قرار بود در زمان حضور خود آقای کیارستمی دیده شود. این فیلم را از مادر کیارستمی ساخته‌ام که مادربزرگ من هم می‌شوند. من می‌خواستم فیلمی درباره آقای کیارستمی بسازم اما ایشان به من گفتند این جور فیلم‌ها تکراری است و بروم دنبال سوژه دیگر. من هم به سراغ مادر ایشان رفتم و از مادر بزرگم زهرا کیارستمی فیلم را تهیه کردم. وقتی آقای کیارستمی این فیلم را دید؛ پسندید. فیلم در ابتدا ۴۶ دقیقه بود که با تدوین خود ایشان به ۲۴ دقیقه رسید ولی متاسفانه نشد در زمان حیات ایشان نمایش داده شود.»