روز گذشته یکشنبه ۲۱ خرداد نقد و بررسی فیلم سینمایی «برادرم خسرو» با حضور احسان بیگلری کارگردان،ناصر هاشمی بازیگر،علی علایی منتقد وکورش جاهد منتقد و مجری جلسه برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، در ابتدای این جلسه ناصر هاشمی ضمن خوشامد گویی به حاضران گفت:«خوشحالم که اینجا هستم و تماشاگران مشتاق را می بینم و خوشحالم در فیلمی بازی کردم که اکثرتماشاگرانش آن را دوست داشتند.»
احسان بیگلری نیز گفت:«برادرم خسرو فیلم اول من بود و خوشحالم چنین جلسه ای در ارسباران برگزار می شود،چون سالها پیش مشتری ثابت اینجا بودم و اکثر جلسات نقد را می امدم و مشارکت می کردم و الان برای من یاداور دوران زیبا از سنینی است که خیلی مشتاقانه سینما را دنبال می کردم.»
علی علایی با گرامی داشتن یاد و خاطر شهیدان حادثه تروریستی تهران نیز گفت:«من به عنوان منتقد پای فیلم برادرم خسرو ایستادم.پای فیلمی که دوستش دارم این فیلم به نظر من اصلا در اندازه یک فیلم اول نیست ،انگارکه احسان بیگلری پیش از این فیلم ۴-۵ فیلم دیگر ساخته است .»
او ادامه داد:«فیلم بدون ادا خواسته قصه ای را روایت کند.در سالهای اخیر چند سندرم در سینمای ایران وجود دارد که برای برخی فیلمسازان جوان مخرب است.از جمله سندوم کیارستمی که سالهایی بسیار متداول بود وچند سالی است سندرم فرهادی باب شده است،بسیاری معتقدند شیوه فیلمسازی اصغر فرهادی را از خودش بهتر می دانند و فرهادی ضعیف تر از انها است!این مشکل در سینمای ما وجود دارد احسان بیگلری درفیلم «درباره الی» دستیار اصغر فرهادی بود،که دو فیلم درباره الی و شهر زیبا به اعتقاد من بهترین اثار فرهادی هستند.با این حال احسان بیگلری توانسته خودش را از این سندروم ها رها کند و قصه متفاوتی را روایت کند.«
او ادامه داد:«فیلمنامه برادرم خسرو به شدت دقیق است و روی تمامی جزئیات کار شده.فیلمنامه در مرحله نوشتن ریتم درستی در شکل گیری رویداد ها و اتفاقات دارد و اتفاقات در جای مناسب در فیلمنامه قرار گرفتند.دراجرا هم با دکوپاژ حرفه ای مواجه هستیم.شخصیت پردازی ها به شدت دقیق و سنجیده است و مجموعه بازیگری این فیلم بالاتر از سطح استاندارد است.ناصر هاشمی یکی از بهترین بازی های چند سال اخیر را در این فیلم ارائه دادند،همینطور شهاب حسینی به عنوان کسی که اختلال دو قطبی دارد تحسین برانگیز است،همینطور هنگامه قاضیانی،بیتا فرهی و دیگر بازیگران فیلم.«
کورش جاهد نیز در بخش دیگری از این نشست در مورد اختلال دو قطبی صحبت کرد و گفت:«این فیلم کاملا درست و دقیق ما را با بیماری دو قطبی اشنا می کند و الزاما آنها بیمار روانی نیستند و این فیلم پیام درستی دارد که این بیماری را بشناسیم و تفاوت ها را به رسمیت بشناسیم.»
ناصر هاشمی در ادامه در پاسخ به این پرسش که نقش برای او چه چالشی داشت؟ گفت:«قرار نبود من این نقش را بازی کنم.چرا که در نسخه اولیه فیلمنامه دو بادر تفاوت سنی کمتری داشتند و بخشی از داستان به پیشینه این دو برادر مربوط می شد که با آمدن من به این پروژه فیلمنامه نغییر کرد.سناریوبسیار محکم و درست نوشته شده بود و به اصطلاح ما روی این متن سوار شدیم.در مورد شخصیت ناصر فکر می کنم ادم پیچیده ای است و برای من قطعا چالش های بسیاری داشت.»
در ادامه این نشست علی علایی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت:«نکته ای که لازم می دانم در این نشست به آن اشاره کنم و به لحاظ تاریخی ثبت شود این است که این فیلم درجشنواره سی و چهارم فیلم فجر نمایش داده شد و آن سال هیات انتخاب اشتباه کرد و این فیلم را از انتخاب هایی که برای فرستادن به بخش مسابقه داشت حذف کرد و این فیلم به نفع فیلمی دیگر که فکر می کردند به اصطلاح سیمرغ خور بیشتری دارد کنار گذاشته شد.«برادرم خسرو«را قربانی کردند و بعد از جشنواره فیلم فجر نتیحه اش را در جشن انجمن منتقدان گرفت.اگر این فیلم در جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ حضور داشت قطعا در ۵-۶ رشته کاندید بود و جایزه های خوبی می گرفت.
احسان بیگلری درپاسخ به پرسش یکی از حاضران مبنی بر اینکه به چه دلیل نام فیلم«برادرم خسرو»است؟گفت:« عنوان برادر خسرو،حس خوبی را انتقال می دهد. انگار با این لحن برادری حرف می زنی در صورتی که این را در فیلم و ما بین دو برادر نمی بینی،یعنی از این عنوان متوجه شویم برادرم خسرو نیاز به توجه دارد و این وجود ندارد.نکته ای دیگری هم که وجود داشت این بود،زمانی که با اقای شکیبایی در فیلم اتوبوس شب کار می کردیم، قول داده بودم فیلم اولم را به او تقدیم کنم ودوست داشتم این اسم را جایی استفاده کنم.»
او در ادامه در پاسخ به پرسشی که به چه دلیل نیمه دوم فیلم لحن کمی تغییر می کند؟گفت:«شاید بعد ازبه کما رفتن خسرو ریتم آرام تر می شود و این حس را با نگاهی به زندگی ناصر در فیلم بیشتر حس می کنیم.»
کارگردان این فیلم سینمایی در پاسخ به پرسشی دیگر که چطور جرقه بیان این موضوع در ذهنش زده شد وچطور فیلم توانسته جهان بیرونش را بسازد و مخاطبانش را وادار به فکر کردن کند؟گفت:«هر فیلمی طرفدار خاص خودش را پیدا می کند،خوشحالم از اینکه فیلم تاثیرش را در ذهن مخاطبانش گذاشته است.در مورد چگونگی ساخت فیلم هم باید بگویم از یک دغدغه شخصی آغاز شد و علاقه من و پریسا هاشم پور به سینمای روانشناختی و کمک های سعیدی ملکان که با کدهایی من را متوجه کرد چطور به فضای ذهنی و لحن خودم نزدیک شوم و فیلمنامه اینطور شکل گرفت.»
در پایان این جلسه علایی به فیلم هایی که در سینمای ایران به بیماران دو قطبی پرداخته است اشاره کرد و گفت:«تا به حال فیلم های بوتیک،برادرم خسرو و یک فیلم مستند به نام راننده و روباه به این موضوع پرداخته اند .»