روزنامه شرق بحث رای دادن به کاندیداهای زن را در انتخابات ریاست جمهوری مورد بررسی قرار داد. لیلی گلستان مترجم
برای من هیچ‌وقت جنسیت مهم نبوده، بلکه این قابلیت‌ها و توانایی‌های کاندیداهاست که اهمیت دارد. اگر خانمی هم در انتخابات شرکت کند، لزوما به این دلیل که یک زن است به او رأی نخواهم داد، بلکه به قابلیت‌ها و توان ایستادگی او در اجرای وعده‌هایش نگاه می‌کنم. در بین مسئولان زنی که مناصب بلندپایه در کشورهای جهان دارند، آنجلا مرکل، نمونه فردی است که رفتار درستی دارد و با قدرت، پای تمام کارها و وعده‌هایش ایستاده. وقتی به کارنامه او نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که این شخصیت، ورای جنسیت، انسانی فکر می‌کند و به‌همین‌دلیل چهره‌ای موفق در سطح ملی و جهانی است. در ایران هم رئیس‌جمهورهایی داشته‌ایم که تا حدودی مطالبات زنان را پیگیری کرده‌اند؛ رئیس دولت اصلاحات و آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی هرکدام در دوره ریاست‌جمهوری خود تا حدودی به‌دنبال احقاق حقوق زنان بودند و فعالیت‌هایی را در این زمینه انجام دادند.
تهمینه میلانی کارگردان
تا روزی که مردم به صورت واقعی در امور مختلف و اتفاقات مهم کشور مشارکت داده نشوند، چه یک زن کاندیدای ریاست‌جمهوری باشد و چه یک مرد، فرق خاصی وجود ندارد. ممکن بود با مشارکت‌دادن مردم در امور مهم، امیدواری برای بهبود اوضاع به وجود بیاید، اما من این مشارکت و میل برای شریک‌کردن مردم در امور جاری کشور را حس نمی‌کنم که بخواهم برای انتخابات آینده برنامه‌ریزی داشته باشم. روحانی امید اغلب مردم بود.
آمدن ایشان لااقل در حوزه فرهنگ و هنر، مشکلات و فشارهای بیشتری را به ما وارد کرد و امروز من به عنوان عضوی از جامعه، همان حسی را نسبت به انتخابات پیش‌ِرو دارم که بسیاری دیگر دارند. جلب مشارکت عمومی مشکل است و فکر می‌کنم هرروز هم سخت‌تر خواهد شد.