در دور جدید نمایش فیلم‌های هنروتجربه فیلم اول مجید برزگر با عنوان «فصل بارانهای موسمی» نمایش داده می‌شود.
به گزارش سینما سینما ،این کارگردان پیش از این با «پرویز»، در هنروتجربه حضور داشته و این دومین بار است که فیلمی از او در این گروه به نمایش گذاشته می‌شود. ۸ سال از ساخت «فصل بارانهای موسمی» می‌گذرد و این فیلم با وجود افتخارات زیادی که تاکنون در جشنواره‌های داخلی و خارجی کسب کرده است، موفق به اکران عمومی نشده بود. به همین بهانه عاطفه محرابی در سایت هنروتجربه گپ کوتاهی با مجید برزگر زده است که ان را می خوانید .
آیا همانطور برخی خبرگزاری‌ها اعلام کرده‌اند، علت اصلی تأخیر در نمایش فیلم «فصل بارانهای موسمی» به دلیل توقیف بوده است یا دلایل دیگری وجود داشت؟
شاید علت اصلی توقف نمایش فیلم به این بود که با فیلم‌های مرسوم در آن دوره تفاوت نگاه داشت. نگارش این فیلمنامه را از سال ۸۶ شروع کردیم و از همان سال اقدامات لازم برای ساخت را نیز انجام دادیم. در آن زمان «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» به مدیریت آقایان آفریده و طباطبایی‌نژاد اداره می‌شد. این دوستان بعد از خواندن فیلمنامه،آن را تصویب کردند و از طرف مرکز به ساخت فیلم ما کمک شود.
در آن دوره مرکز گسترش متولی کمک به فیلم‌هایی بود که لحن تجربی‌تری داشتند. تهیه‌کننده فیلم هم آقای منوچهر شاهسواری بود که به عنوان دوست و بزرگ تر از سال‌ها قبل با هم ایشان کار کرده بودم.
ما برای گرفتن پروانه ساخت مسیر سختی را طی کردیم. تولید فیلم از سال ۸۸ شروع شد، آن زمان به یک‌باره در میان مدیران وزارت ارشاد تغییرات اساسی ایجاد شد. زمانی که ما مشغول فیلمبرداری بودیم آقای آفریده و طباطبایی‌نژاد از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی رفتند و شفیع آقامحمدیان رئیس مرکز شد. در نیمه فیلمبرداری بودیم که ایشان با من تماس گرفته و گفتند: «از نظر من این فیلمنامه مردود است و همین حالا فیلم برداری را متوقف کنید.»
به ایشان گفتم بهتر است درباره این موضوع با تهیه‌کننده صحبت کنید و به فیلمبرداری را ادامه دادم. ولی از همان موقع حساسیت‌هایی روی فیلم شروع شد و علیه آن نقدهایی نوشته شد. آن‌ها می‌گفتند موضوع فیلم به دلیل پرداختن به دوران نوجوانی و بلوغ، موضوعی خاص و متفاوت است، در آن دوران چنین موضوعاتی کمتر در سینما مطرح شده و صحبت درباره آن یک تابو بود. الان سال‌ها از آن موقع گذشته و دیگر صحبت درباره چنین موضوعاتی شاید نو و تازه نباشد.
بعد از آن در جشنواره فجر ثبت نام کردیم و فیلم در بخش مسابقه نیز پذیرفته شد. پس از جشنواره تمام تلاش‌های ما برای اکران فیلم بی‌ثمر ماند و عملاً هیچ جوابی برای درخواست ما در خصوص اکران فیلم داده نمی‌شد.
سینمادارها و پخش‌کننده‌ها حاضر نبودند شاید به خاطر لحن متفاوت فیلم ریسک کنند و در زمینه اکران آن اقدامی داشته باشند. بنابراین بعد از سال ۸۸، به دلیل تعطیلی خانه سینما و مجموع اتفاقات اجتماعی و دسته‌بندی‌هایی که آن زمان اتفاق افتاد و حساسیت‌هایی که روی آقای شاهسواری ایجاد شده بود، اکران فیلم ما در این چند سال متوقف شد.
از طرفی ما برای تبدیل فیلم به نسخه دیجیتال احتیاج به سرمایه مجدد داشتیم و لازم بود از روی نسخه اصلی که سی و پنج میلیمتری بود، دی‌سی‌پی تهیه کنیم. بنابراین نیاز به تزریق سرمایه تازه نیز داشتیم.
بعد از مذاکره‌ای که با آقای علم‌الهدی داشتیم، ایشان پیشنهاد کردند فیلم «فصل بارانهای موسمی» را در گروه هنروتجربه اکران کنیم. تا به این لحظه با کمک دوستان توانستیم شرایط اکران فیلم را فراهم کنیم. حالا این فرصت پیش آمده که به واسطه گروه هنروتجربه فیلم را بعد از ۸ سال اکران کنیم. در حال حاضر فیلم نسخه سی و پنج میلیمتری اسکن می‌شود تا کپی دیجیتال از روی آن زده شود.
اگر قرار بود الان این فیلم را بسازید تغییراتی در آن می‌دادید؟
شاید، ولی به هر حال این اولین تجربه کارگردانی فیلم بلند برای من بود و در همان سال‌های ابتدایی هم بازتاب بسیار خوبی داشت، از جمله این‌که جایزه بهترین فیلم اول را از جشن خانه سینما دریافت کرد و تنها نماینده ایران در فستیوال مونترال ۲۰۱۰ بود، بعد در جشنواره روتردام نامزد دریافت جایزه بزرگ شد و در فستیوال‌های خیلی زیادی در دنیا به نمایش گذاشته شد. «فصل باران های موسمی» مصمم کرد برای ادامه مسیر، مسیری که به ساخت «پرویز» و «یک شهروند کاملا معمولی» منجر شد.
این نسخه که قرار است امسال به نمایش گذاشته شود با نسخه اولیه فرقی دارد؟
خیر، نسخه‌ای که قرار است به زودی اکران شود نسبت به همان نسخه که ۸ سال پیش در جشنواره به نمایش درآمد هیچ تغییری نکرده است.⋅