به گزارش سینماسینما، بازیگر سریال «پایتخت» در گفت‌وگویی با آی‌فیلم درباره عشق و انگیزه اولیه‌اش برای ورود به عالم نمایش یعنی نویسندگی، اینچنین توضیح داد: در واقع این سوالی است که برایش جوابی ندارم! همیشه با حسرت در موردش حرف می‌زنم، انگار از آن دوران سال‌ها فاصله گرفته‌ام. در حقیقت از سالی که صاحب فرزند شدم به قول معروف پشتم باد خورد و این برای من خیلی ناراحت‌کننده است. حالا مطالعه من به مراتب کمتر شده و کمتر فیلم می‌بینم. طبیعتا از نوشتن هم فاصله گرفته‌ام. در گذشته هر کتابی که چاپ می‌شد می‌خواندم و فیلم‌های روی پرده را می‌دیدم اما از این دنیای جذاب به واسطه وظایف مادری دور شدم. گاهی فکر می‌کنم اعتماد به نفسم کم شده چون احساس می‌کنم از خیلی اتفاقات بی‌خبرم. طبیعی است در این فضا پیدا کردن سوژه برای نوشتن سخت است. این یکی از افسوس‌های زندگی من است و برای این اتفاق غمگینم … .

وی که قرار بود سال گذشته نمایشی را کارگردانی کند که به یک‌باره لغو شد، ادامه داد: تصمیم داشتم نمایشنامه «تابوت عهد» نوشته «نیل لبیوت» که یک نویسنده آمریکایی است را به روی صحنه ببرم و برای این تصمیم بسیار ذوق داشتم اما نمی‌دانستم سریال «پایتخت» مرا بیشتر از همیشه درگیر می‌کند. معمولا برای این سریال حدود سه ماه یا کمی بیشتر وقت می‌گذاشتیم اما برای قسمت جدید که در تعطیلات نوروز پخش شد، شش ماه درگیر تصویربرداری شدیم. خب همین افزایش زمانی فرصت اجرای نمایش را از من گرفت. انصرف دادم و کارم را در مجموعه «پایتخت» با جدیت ادامه دادم.

رامین‌فر در سال جدید برای کارگردانی و یا نویسندگی برنامه دارد و در این زمینه گفت: کارگردانی را نزدیک‌تر می‌بینم و احتمال دارد انجامش دهم ولی برای نویسندگی فقط امیدوارم باید زمانش فرا برسد.

به نظر بازیگر نقش «هما» در «پایتخت» که این روزها درگیر اجرای نمایش «آن سوی آیینه» به کارگردانی علی سرابی در یک تماشاخانه خصوصی است، خوب است که ما سالن‌های متعدد تئاتر در یک شهر داریم و خوب است که مردم به دیدن نمایش علاقمند شده‌اند. او افزود: زمانی که من کار تئاتر را شروع کردم نهایت تماشاچی یک کار پرفروش شاید ۳هزار نفر بود. در حال حاضر اما همین سالن‌ها هر شب با استقبال و ازدحام تماشاچی مواجه می‌شود و این خوشایند است؛ البته کیفیت همیشه فدا می‌شود، دلیل هم دارد زیرا از آنجا که نمی‌خواهیم مخاطب را از دست دهیم او را به هر نحو ممکن حفظ می‌کنیم و در این مواقع کیفیت فدای حضور مخاطب می‌شود. این مساله خطرناک است و به نظرم اتفاقی است که رخ داده. در نمایش‌هایی که حضور داشته‌ام تلاش کردم سطح کار پایین نیاید ولی شتابزدگی و راضی نگه داشتن مخاطب به هر قیمت ممکن به کارها لطمه زده است. آرزو می‌کنم هیچ نمایشی خود را قربانی مخاطب نکند و سطح فرهنگی خود را حفظ کند.

ملاک رامین‌فر برای پذیرش یک نقش به گفته خودش در درجه نخست، «لذت شخصی» است: «بدون تعارف در کاری که خودم از آن لذت نبرم حاضر نمی‌شوم. چه از نظر متن و چه حضور در کنار تیم اجرایی آن پروژه. مثلا نمایشی که الان درگیرش شده‌ام همین حالا در سراسر اروپا اجرا می‌شود. وقتی متن را خواندم لذت بردم. بعد هم، کارگردان و گروه بازیگران از دوستان خوب من بودند که حس خوبی را القا می‌کردند. به همین دلیل حضور در نمایش را پذیرفتم و بعد از مدت‌ها حال خوبی دارم.»

وی درباره ادامه حضورش در سری‌های بعدی احتمالی «پایتخت» که هم اکنون روی آنتن شبکه آی فیلم است، نیز تصریح کرد: بله چرا که نه! برای من بسیار جذاب است که این مجموعه به فصل پنجم رسیده و از فردای روزی که قسمت پنجم به پایان رسید تا همین حالا در حال پاسخ به این پرسش هستم که که قسمت ششم کی ساخته می‌شود! خیلی شگفت‌انگیز است که مردم از ما خسته نشده‌اند و برای من بسیار جذاب است در کاری که این همه مورد اقبال مردم است حضور داشته‌ام. تا زمانی که مردم بخواهند این مجموعه را ببینند همراهشان هستم، بدون لحظه‌ای تردید … .

رامین‌فر در پاسخ به اینکه چرا شخصیتی که در قسمت‌های قبلی زنی مستقل، امروزی، عضو شورای شهر و در بسیاری مواقع شخصیت منطقی خانواده بوده اما در سری پنجم درگیر مشکلات عصبی است، فعالیت بیرون از خانه ندارد، استقلالش را از دست داده، فردی منفعل و دنباله روست و …، پاسخ داد: این طراحی محسن تنابنده و کاملا فکر شده بود. محسن تنابنده همیشه تلاش می‌کند تنوع بصری در کار وجود داشته باشد حتی در چیدن شخصیت‌ها، مثلا برایش جذاب بود بهرام افشاری با آن قد بلند در کنار سایر کاراکترها حضور داشته باشد. در ابتدای فصل پنجم تصادفی رخ می‌دهد و خیلی‌ها ساده از کنار این تصادف گذشتند؛ چرا این تصادف در کار گنجانده شد؟ چون کمک می‌کرد همه ما تغییراتی داشته باشیم و از کلیشه‌ها فاصله بگیریم. کاراکتر هما و اساسا کاراکتر خانم‌ها در کارهای کمدی دست و پا بسته است، کمتر می‌تواند تغییر کند و همیشه باید شأن یک زن خوب و خطوط قرمز رعایت شود. اما در فصل جدید هما زنی است که بچه‌ای را از دست داده و همین واکنش‌های جدید او را در پی دارد و البته باعث عصبی بودن او هم هست. ما در اطرافمان زنانی را می‌بینیم که به واسطه از دست دادن فرزند دچار مشکلات زیادی می‌شوند و زمان می‌برد تا به شرایط عادی برگردند. این اتفاق رنگ تازه‌ای به هما داد اما در نهایت هم باز بلوغ و برخورد عاقلانه هما باعث شد تا این افراد از اتفاقاتی که در کشور سوریه برایشان رخ داد جان سالم به در برند.

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اذعان کرد که حساب «پایتخت» را از سایر مجموعه‌های تلویزیون تفکیک می‌کند: به عنوان یک بازیگر و همینطور مخاطب سریال‌های تلویزیونی را دنبال می‌کنم و افسوس می‌خورم از میزان انرژی که صرف می‌شود اما کارها تا این میزان ضعیف است و کیفیت خوبی ندارد. متاسفانه باید بگویم تعداد آثار ضعیف کم نیست. اما من «پایتخت» را تفکیک می‌کنم بدون اینکه تعصب داشته باشم. وسواسی که برای ساخت این مجموعه وجود داشت را از نزدیک لمس کردم. شاید باورکردنی نباشد گاهی برای یک مساله کوچک گروه نویسنده و کارگردانی سه روز در حال بحث بود تا نتیجه مطلوب حاصل شود. من به تیم پایتخت ایمان و باور دارم. مدیوم آن برایم مهم نیست شاید روزی فیلم سینمایی پایتخت ساخته شود یا روزی نمایشش اجرا شود به هر حال من تا همیشه با این تیم همراه خواهم بود.

رامین‌فر با اشاره به اینکه بعد از مدت‌ها در فیلم سینمایی «چهل و هفت» بازی کرده است، گفت: اگر بدون مطالعه باشد، پذیرفتن بازی در فیلمی اینچنین ـ با توجه به فیلم اولی بودن کارگردان آن ـ خالی از خطر نیست اما زمانی که فیلمنامه به دستم رسید احساس کردم نقش را دوست دارم و به نظرم فیلمنامه از استحکام و شیوایی قابل توجهی برخوردار بود. من قبلا هم با سعید روستایی در «ابد و یک روز» کار کرده‌ام. معتقدم کار با جوان‌ها برگ برنده ماست. اینقدر لطف داشتند که دستم را باز گذاشتند تا هر کدام از نقش‌ها را که دوست دارم انتخاب کنم. انتخاب من شخصیت مهری بود، زن بد دهن پایین شهری که داستان‌های خودش را داشت. هیچ وقت چنین نقشی را بازی نکرده بودم هرچند معتقدم فیلم از فیلمنامه عقب‌تر است و احتیاج به تدوین مجدد دارد اما من این کاراکتر را دوست داشتم و از بازی در این نقش لذت بردم.