سهیلا گلستانی، کارگردان و بازیگری است که در بیش از ۴۰ فیلم کوتاه ایفای نقش کرده است. با او درباره تمایل‌نداشتن برخی بازیگران برای حضور در فیلم کوتاه صحبت کردیم. گلستانی دراین‌باره گفت: یکی از دلایل اصلی عدم حضور بازیگران در فیلم‌های کوتاه این است که مدیوم فیلم کوتاه به‌درستی در ایران معرفی نشده است. هر کالایی به ویترین و فضایی برای معرفی نیاز دارد و وقتی این فضا وجود نداشته باشد، فیلم کوتاه در دنیای پرخبر سینما گم می‌شود. امروز تعداد بازیگران از نظر کمّی زیاد است و طبیعتا همه این دوستان مدام در فضای کار کوتاه نیستند؛ بنابراین تصویر درستی از آن ندارند و بعید نیست تاکنون تعاملی بین آنها و فیلم‌سازان کوتاه پیش آمده باشد. من اطمینان دارم اگر این آشنایی از راه درست و مفید شکل بگیرد، قطعا همکاری می‌کنند.
گلستانی که امسال با بازی در فیلم کوتاه «مانع بسته‌شدن در نشوید» در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد، در بخش دیگر گفت‌وگو با «شرق»، درباره دلایل تعامل کم سازندگاه فیلم کوتاه به فیلم‌سازان بخش حرفه‌ای گفت: «بخش دیگر ضعف تعامل بین فیلم‌سازان فیلم کوتاه با بخش حرفه‌ای و دیگر فضاهای سینمایی است که بازیگران هم در این حیطه لحاظ می‌شوند. کسانی که در این اتمسفر کارشان را آغاز کرده‌اند، گفتمان کم‌رنگی با دیگر بخش‌ها اعم از هنری و فنی دارند. درصورتی‌که مجامعی از جنس جشنواره‌ها بهترین بهانه برای شکل‌گیری این ارتباط است و اگر در این موقعیت دوطرف با هم روبه‌رو شوند و جنس دیالوگِ هم را بشناسند، می‌توانند همدیگر را بهتر درک کنند و در نتیجه همکاریشان شکل بگیرد».
گلستانی درباره غالب کارگردانانی که بعد از ساخت اولین فیلم بلند سینمایی دیگر فیلم کوتاه کار نکرده‌اند، گفت: «بین کارگردانانی که با ایشان فیلم کوتاه کار کردم، کم نبودند کسانی که امروز فیلم بلند می‌سازند. به‌هرحال خاستگاه فیلم‌سازان سینمای بلند در نسل ما فیلم کوتاه بوده اما فیلم کوتاه و فیلم بلند در اصل ارتباطی با هم ندارند و هر دو زاییده سینما هستند. من بعد از ساختن فیلم بلندم دو فیلم کوتاه ساختم و باز هم خواهم ساخت».
او در ادامه درباره چالش‌های ساخت فیلم کوتاه بیان کرد: «امروز تولید فیلم کوتاه کم‌خرج نیست. درحالیکه تا چند سال قبل با جمع‌کردن چند دوست کاربلد و با هزینه نسبتا معقول به‌راحتی می‌شد فیلم کوتاه خوبی تولید کرد اما الان هزینه‌ها آن‌قدر بالاست که معمولا فیلم‌سازان سعی می‌کنند این غنیمت را برای سینمای بلند خرج کنند».
این کارگردان با اشاره به اینکه ضرورت بازار حرفه‌ای برای سینمای ایران در هر بخشی احساس می‌شود، ادامه داد: «فراتر از بحث هزینه، نداشتن بازار حرفه‌ای برای فیلم کوتاه مهم‌ترین دلیل برای دوری کارگردانان فیلم بلند از فیلم کوتاه است. با وجود برگزاری فستیوال‌های متعدد که با صرف هزینه‌های بسیار گزاف، اکثرشان به نظر من بیهوده هستند، حتی شاهد یک فضای درست برای عرضه و بازار فیلم‌ها نیستیم».
گلستانی اضافه کرد: «این هزینه‌ها اگر صرف تولید فیلم‌های باکیفیت‌تر شود و مارکتینگ را برای فیلم کوتاه رقم بزند، سود بیشتری برای فیلم کوتاه در پی خواهد داشت. مسئله اینجاست که در سینما هنوز فیلم کوتاه را به‌عنوان فعالیت کاملا مستقل و درآمدزا به رسمیت نشناخته‌ایم درحالیکه امروزه با وجود موبایل، اینترنت و کم‌حوصلگی و وقت کمی که اساسا مخاطب در جهان دارد، فضای مناسبی برای انواع کارهای کوتاه فراهم است؛ چراکه در زمان کم و در هر مکانی در دسترس هستند و دنیا روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند».
این سینماگر در پایان گفت: قطعا بخش عمده این پیگیری باید از طرف مسئولان باشد اما فعالیت خاصی به چشم نمی‌خورد. حتی مسئولان از فعالیت دوستان فیلم‌سازی که خودجوش چنین کاری می‌کنند، معمولا یا بی‌خبرند یا اهمیت آن را متوجه نمی‌شوند. آنچه در فیلم‌سازی کوتاه باید بیش از پیش فعال شود، این است که از مهارت و تخصص فیلم‌سازان حرفه‌ای سینمای کوتاه در بخش‌های مدیریتی باید استفاده شود؛ درحالیکه امروز بین مسئولان و صاحبان اصلی حرفه‌ای فیلم کوتاه فاصله زیادی وجود دارد.
منبع: شرق