روزنامه جام جم نوشت:شاید دو سه سال پیش وقتی شبکه‌های فارسی زبان خارجی شروع به پهن‌کردن سفره‌های رنگارنگ برای سینماگران کردند معلوم شد ظرفیت تبلیغ از رسانه ملی تا چه اندازه محبوب و پرطرفدار است.وقتی اغلب کارگردان‌هایی که تبلیغ فیلمشان را به شبکه های ماهواره ای داده بودند دلیل این کارشان را نداشتن امکان پخش از رسانه ملی می‌دانستند. این در حالی است که همه جای دنیا نحوه برخورد با فیلم (به این دلیل که هنر-صنعت محسوب می‌شود) دقیقا شبیه کالاهای تجاری است و این رویه صداوسیما کاری غیرمنطقی یا غیرعرفی نبوده است. با این همه همین ماجرا اما باعث شد تا رسانه ملی یکبار دیگر در قوانین مربوط به تبلیغ فیلم بازنگری کند و با نگاهی کاملا حمایتی و نه تجاری برای کمک به سینمای نحیف ایران وارد گود شود.
شاید به دنبال همین رویکرد صادقانه بود که از حدود یکسال پیش صداوسیما بستری جدی‌تر از قبل برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی فراهم کرد و با یک بسته تشویقی موفق شد در این زمینه میدان را از شبکه‌های فارسی زبان خارجی گرفته و برنده این زمین شود. بسته تشویقی‌ای که در آن مواردی ازجمله اختصاص تیزرهای رایگان به فیلم‌ها، ارائه تیزرهای پیش از پخش(پره-رول) ، برخورد کاملا متفاوت با فیلم در قیاس با محصولات تجاری و افزایش زمان تبلیغ تیزرها و همچنین پرهیز از اعمال تغییرات سلیقه‌ای وجود دارد. صدا و سیما حتی به فیلمی هم که بعد از چند سال توقیف، با شرایط خاص مجوز اکران گرفته مجال داد تا ثابت کند هدفش کمک به کلیت سینماست و نه تنها مراقبت و حمایت از نوعی نگاه در این زمینه. این روزها سینما و تلویزیون ایران در حال تجربه کردن فضایی تازه است. فضایی که قرار است در آن سینما و تلویزیون با سنجه‌ای نو وارد گود شوند و با عیار صداقت بسنجند.