محمدرضا شرف الدین، تهیه‌کننده سینما و مدیر عامل سابق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، در خصوص علل توقیف برخی فیلم ها علی رغم دارا بودن مجوزهای لازم، گفت: ممکن است برای فیلمی ملاحظاتی باشد که شورای محترم پروانه نمایش آنها را در نظر نگرفته باشد. من مدتی در شورای پروانه نمایش ویدئویی بودم. مهم ترین تجربه ای که از این شورا دارم، آن است که کسی ما را توجیه نمی کرد که ممیزی روی چه موضوعاتی باید صورت بگیرد.
به گزارش سینماسینما، شرف الدین در گفت وگو با بانی فیلم افزود: ما بنا بر قریحه و اطلاعات و تعهد خودمان به یک فیلم نگاه و درباره پخش فیلم تصمیم گیری می کردیم. البته شرایط شورای کنونی پروانه نمایش را نمیدانم چگونه است و چه مواردی را در نظر می گیرند.وقتی پخش فیلمی از نظر شورای پروانه نمایش بلامانع اعلام می شود، ممکن است کسی در آن جلسات باشد که نظراتش رأی نیاورده باشد و به مسئول شورا گزارش دهد که فیلم ملاحظاتی دارد و باعث شود که پروانه نمایش آن به تعلیق درآید تا آن مشکلات رفع شود. من این را بیشتر ناهماهنگی در نوع نظارت می بینم.

وی در پاسخ به اینکه نهادها و مسئولان چه کارهایی می توانند برای رفع این مشکلات انجام دهند گفت: در مرحله پروانه ساخت باید ملاحظات را دقیق و کامل گفت و انتظاری که از فیلمساز می رود این است که مدیوم قانونی، شرعی، اخلاقی و سیاسی جامعه را برای فیلمسازی بشناسد. البته این بیشتر وظیفه تهیه کننده است که پای این مدیوم و تعریف بایستد تا فیلمش دچار مشکل نشود. من برای پروانه ساخت ممیزی قائل نیستم و معتقدم برای پروانه نمایش ممیزی بیشتری باید قائل شد، چرا که در ساخت فیلم ممکن است چیزهای زیادی تغییر کند. ممکن است در نوشته به دلیل ملاحظات، نویسنده همه موارد را نیاورد و فیلمساز بعد از آن به صورت دیگری فیلم را بسازد. ما متأسفانه این بی صداقتی ها را دیده ایم و این اتفاقات افتاده است. به نظر من در موارد این چنینی باید صبر کنیم تا شرایط برای اکران آن فیلم مساعد شود. متأسفانه در این میان کسانی هستند که ملاحظات و منافع ملی را در نظر نمی گیرند، بلکه بیشتر به فکر شهرت و درآمد بیشترند و متأسفانه به همین دلیل است که بخشی از سینمای کنونی ما از آن نجابت سینمای دهه هفتاد فاصله گرفته است.

این تهیه کننده در خصوص انتشار فیلم های توقیفی در فضای مجازی گفت: اگر فضای مجازی که فیلم در آن قرار است پخش شود مجاز است به نظر من اشکالی ندارد، ولی اگر مجاز نیست و فرصت طلبی است، باید با آن برخورد شود. وقتی فیلمی پروانه نمایش دارد، برای پخش در سینما اجازه اکران دارد، لذا وزارت ارشاد هم باید به قوانینی برای مواردی که فیلم در شبکه های مجازی منتشر شود، بیشتر توجه کند و قانونهای مناسبی تعریف شود. ما در این مورد کمبود قانون داریم. این اعتراضات که برخی فیلم توقیفی را در فضای مجازی منتشر می کنند، لوس بازی است! هر کشوری قانون خودش را دارد، اگر فیلمساز قانون را می پذیرد باید طبق قانون عمل کند وگرنه اصلا چرا فیلم می سازد؟ من معتقدم باید فضای مناسبی برای فیلمسازانمان مهیا کنیم اما کدام فیلمساز؟ فیلمسازی که به منافع ملی و شعور مخاطب و خردگرایی و عقل محوری معتقد باشد و نه کسی که برای بیگانه سینه می زند و به دنبال منافع نامشروع مادی است.