شهره سلطانی می‌گوید امیدوارم اجازه دهند کار کنیم و از ما که زن هستیم بیشتر حمایت شود تا اندیشه‌هایمان را تحقق ببخشیم.

به گزارش سینماسینما، شهره سلطانی بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون که به زودی با سریال “لحظه گرگ و میش” ساخته همایون اسعدیان به تلویزیون می‌آید، دو سال پیش فیلم سینمایی “کوتاه مثل زندگی ” را ساخت اما موفق به اکران این فیلم نشد. حالا پس از گذشت دو سال به زودی این فیلم در شبکه نمایش خانگی عرضه می‌شود.

او درباره این فیلم و دلایل اکران نشدن آن گفت: “کوتاه مثل زندگی ” را دو سال پیش برای سینمای هنر و تجربه ساختم، چرا که از ابتدا مخاطب هدفم، مخاطب این عرصه بود و چه به لحاظ ساختار، چه محتوا و عوامل، کاملا تجربی کار کردم. “کوتاه مثل زندگی ” یک فیلم کارگاهی است که به کمک دوستان به سرانجام رسید، اما متاسفانه به دلیل عدم فراهم شدن شرایط اکران پس از دو سال انتظار و به خاطر بازگشت سرمایه مجبور شدیم فیلم را به شبکه نمایش خانگی بدهیم و حتی با مبلغی کمتر از هزینه‌ای که برای ساخت انجام دادیم، فیلم را عرضه کنیم؛ اما به دلیل اینکه متعهد هستم تا پول سرمایه‌گذاری شده را برگردانم این کار را انجام دادم. مخاطب من مخاطب عام نیست که DVD آن را از سوپرمارکت بخرد و ببیند. مخاطب این فیلم مخاطب خاص گروه هنر و تجربه است و به همین دلیل نیز خیلی خوش‌بین به فروش در شبکه نمایش خانگی نیستم. ای‌کاش فرصتی داده می‌شد تا حداقل فیلم به مدت کوتاهی روی پرده سینما برود.

وی همچنین درباره قصه این فیلم اظهار کرد: قصه فیلم بسیار ساده است و نه تلخی‌های روزگار را به شکل رایج در فیلم‌های سینمایی امروز نشان می‌دهد و نه حتی مفرح است. قصه این فیلم در ۸۰ دقیقه می‌گذرد و یک سکانس پلان است که در چهار پلان، ساعاتی از زندگی یک مرد را که در آن اتفاقات متعددی برایش رخ می‌دهد، روایت می‌کند. اتفاقاتی که ممکن است برای همه در طی روز بیفتد.

بازیگر “ترش و شیرین ” با اشاره به این که این فیلم یک کار ساده است، عنوان کرد: مهم‌تر از هر چیز در ساخت این فیلم، تجربی بودن آن است و این که هیچ ادعایی پشت این فیلم نیست. دوست داشتم خودم را برای ساخت فیلم بلندم محک بزنم. من چند فیلم کوتاه، مستند و سریال ساختم و فکر کردم برای ورود به سینما اول هنر و تجربه را امتحان کنم و بعد وارد فضای داستانی و سینمای بدنه شوم. دلم می‌خواست حمایت می‌شدم و شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد اما این اتفاق فراهم نشد. هرچند دست از تلاش نمی‌کشم و همچنان به فعالیت خود با انرژی بیشتری ادامه می‌دهم. من چیز زیادی نخواستم. تنها خواسته من این است که اجازه دهند کار کنیم و از ما که زن هستیم بیشتر حمایت شود تا اندیشه‌هایمان را تحقق ببخشیم. باید به ما نیز فرصت داده شود تا خودمان را به اثبات برسانیم.

این کارگردان در پاسخ به این سوال که چرا از بازیگران گیشه‌ای بهره نبرده است، توضیح داد: امروز تعداد بسیار زیادی از بازیگران کم کار هستند و تنها یک تعداد خاص از بازیگران در آثار سینمایی دیده می‌شوند. من تلاش کردم به سراغ دوستانی بروم که شرایطشان مانند خودم است، دوستانی که با آن‌ها تئاتر کار کرده‌ام و آن‌ها را می‌شناسم.

سلطانی همچنین درباره دورخوانی‌ها و شیوه اجرایی این فیلم که سکانس پلان است، بیان کرد: ۱۵ روز لیلا بلوکات و بهروز پناهنده به تنهایی تمرین کردند، پس از آن ۱۰ روز سایر بازیگران به این دو اضافه شدند و تمرینات ادامه یافت. دو روز با موبایل فیلمبرداری کردیم و تمرین داشتیم و دو روز نیز با دوربین این تمرینات را دادیم تا در نهایت طی مدت دو روز فیلمبرداری کار به اتمام رسید. در کارهایی که تجربه کردم به خصوص سریال “شاید برای شما هم اتفاق بیفتد ” از این شیوه استفاده کرده بودم. این روایت را دوست دارم به این دلیل که به تئاتر نزدیک‌تر است و من هم از تئاتر برخاسته‌ام و این تداوم حس را می‌پسندم. شاید بعد‌ها باز هم این شیوه را انجام دهم. ضمن این که ما در یک لوکیشن وسیع کار نکردیم و لوکیشنمان بسیار محدود بود و دستمان برای میزانسن‌ها و حرکات دوربین و بازیگران بسیار بسته‌تر. این شیوه کار برای بازیگر هم سخت است ولی من خودم در بازی عاشق این سبک کار هستم، هرچند سختی‌هایی دارد. به طور مثال اگر اشتباهی رخ دهد باید تمام سکانس از ابتدا ضبط شود و این کار را برای بازیگر و فیلمبردار بسیار سخت می‌کند، اما برای کسی مثل من که همه چیز را رئال دوست دارد و ملموس بودن جریان زندگی اهمیت دارد جذاب است.

وی در خاتمه درباره سایر فعالیت‌های خود نیز گفت: چند پیشنهاد برای تلویزیون دارم که هنوز قطعی نشده است. چند پیشنهاد هم برای تئاتر داشتم که به سرانجام نرسید و برای سال آینده تصمیم دارم یک کار روی صحنه ببرم.

منبع: هنرآنلاین