بازیگر پیشکسوت می‌گوید ۴۶ سال است در سینما، تئاتر و تلویزیون کار می‌کند، اما امروز کسانی را در این عرصه می‌بیند که اصلا آن‌ها را نمی‌شناسد.

به گزارش سینماسینما، آرش تاج بازیگر فیلم‌هایی چون “ترن”، “زن امروز”، “شیدا”، “در چشم باد” و “میرزا کوچک خان”، مدتی است در آثار سینمایی و تلویزیونی کمتر دیده می‌شود. به سراغ او رفتیم و کوتاه از فعالیت‌هایش پرسیدیم.

تاج در گفت وگویی گفت: تنها کاری که در سال ۹۵ از من پخش شد، فیلم سینمایی “بارکد” به کارگردانی مصطفی کیایی بود که نقش پدر بهرام رادان را در آنجا بازی کردم. پس از آن به دلیل مشکلاتی که داشتم دیگر کار نکردم و مدتی هم بیمار بودم. سال ۹۴ علاوه بر این فیلم، در فیلم سینمایی” دوال” هم بازی کردم که برای آن بسیار زحمت کشیدم و اذیت شدم. برای این فیلم ۲۱ روز در کویر اسفراین کار کردم به حدی که پوست کف سرم سوخت و پس از اتمام کار هم با من تسویه حساب نشد. مجبور شدم از طریق خانه سینما اقدام کنم و جلوی اکران فیلم را بگیرم. فیلم حماسی سختی بود که برای آن بسیار اذیت شدم، ضمن اینکه مقدار زیادی از سینما آزرده خاطر هستم، چرا که سینمای امروز فامیلی شده است و ما را کنار گذاشته‌اند.

وی ادامه داد: ۴۶ سال است در سینما، تئاتر و تلویزیون کار کردم و فارغ التحصیل این رشته هستم، اما امروز کسانی را می‌بینم که در این عرصه کار می کنند که اصلا آن‌ها را نمی‌شناسم.

بازیگر “شور زندگی ” درباره برنامه‌های پیش رو اظهار کرد: منتظر هستم ببینم سال ۹۶ چه اتفاقی می‌افتد. آیا به ما پیشنهاد حضور در فیلمی داده می‌شود یا خیر. اگر بخواهند از ما کار می‌کنم اگر نه که فعلا در خانه هستم و استراحت می‌کنم. تا الان که پیشنهادی برای بازی نداشتم.

تاج درباره وضعیت سینمای امروز عنوان کرد: سینما امروز مخاطب خودش را دارد و خوشبختانه فروش میلیاردی فیلم‌ها نیز نشان دهنده استقبال خوب مخاطبان است. ضمن اینکه بعضی از این جوانان در سینما واقعا فوق‌العاده هستند و کارشان را به نحو احسن انجام می‌دهند، اما برخی از بازیگرانی که کار می‌کنند واقعا نمی‌دانم چطور وارد این عرصه شده‌اند. ما که فارغ التحصیل این رشته هستیم و بیش از ۴۰ سال عمرمان را در این راه صرف کردیم باید بیکار باشیم و نظاره‌گر اوضاع سینما باشیم، اما کسانی که دراین راه فعالیتی نداشتند مشغول کار هستند.

وی افزود: درست است که ما دیگر پیر شدیم و نقش اول به ما نمی‌خورد، اما همان نقش پدر و پدربزرگ هم که به ما می‌خورد سعی می‌کنند از بازیگران کمتر آشنا استفاده کنند که هزینه کمتری پرداخت کنند و یا حتی از آن‌ها بابت این نقش پول بگیرند و به همین دلیل هم ما خانه نشین شدیم. چه کنیم که کار دیگری هم بلد نیستیم، سرمایه‌ای هم نداریم که بخواهیم با آن کار کنیم. مدتی پیش به دوستان می‌گفتم من اگر کنار خیابان دکه سیگار فروشی می‌داشتم الان از کنار آن، حداقل سه مغازه داشتم. ۴۶ سال کم نیست. عمرم را در این راه گذاشتم، ولی برای نتیجه این همه عمر متاسفم.

این بازیگر پیشکسوت در پایان اینطور آرزو کرد: سال ۹۵ سال خوبی نبود. امیدوارم سال ۹۶ سال خوبی برای همه ملت ایران باشد، از شمال تا جنوب، شرق تا غرب همه خوش و در یک آرامش نسبی باشند. امیدوارم با توجه به مشکلاتی که وجود دارد، سال خوبی داشته باشند و شاید سینما هم یک فکری به حال این پیرمردهای افسرده خود بکند، چرا که زندگی ما تباه شد و الان نشستیم و نظاره گر دستمزدهای میلیونی هستیم.

منبع: هنرآنلاین