فرحبخش، تهیه کننده و کارگردان سینمای ایران معتقد است با حضور روحانیون در سینما به عنوان تماشاگر و یا سوژه آثار، فاصله میان این گروه با مردم از بین خواهد رفت و سینما هم جای بهتری برای مخاطبین خواهد شد.
به گزارش سینما سینما و به نقل از فارس، محمدحسین فرحبخش، کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران پاسخ به این سوال که نشان دادن یک روحانی در آثار سینمایی و تلویزیونی چه چالش‌ها و فرصت‌هایی در پی دارد، گفت: به نظر من حتی حضور فیزیکی روحانیون در سینما برای تماشای فیلم خوب است. به یاد دارم که در سال ۶۵ و جشنواره پنجم، آقای هاشمی رفسنجانی، در مراسم اختتامیه حرف بسیار جالب و خوبی زد و آن اینکه ما باید کاری کنیم که وقتی کسی می خواهد برای تماشای فیلم به سینما برود، وضو بگیرد و وارد سالن شود.
وی افزود: بنابراین من معتقدم که باید یک فرد روحانی با لباس روحانیتش به سینما بیاید و به تماشای فیلم بنشیند. باید اجازه بدهیم که این گروه به میان مردم آمده و با آنها یکی شوند، در این صورت در قاب سینما هم حضور بهتری خواهند داشت و وقتی یک روحانی به تصویر کشیده شود، کسی جبهه نمی گیرد و اتفاقات ناگواری نمی افتد.
فرحبخش تصریح کرد: در حال حاضر وقتی ما برای تماشای یک فیلم به سینما می رویم در آنجا هیچ یک از روحانیان را نمی بینیم و گاها هم اگر بیایند با لباس مبدل حضور می یابند که این بد است چرا که لباسی که ایشان به تن دارند لباس پیغمبر و لباس افتخار است و من مطمئنم که مردم هم از این موضوع استقبال می کنند و موضع درستی می گیرند.
کارگردان فیلم «آب نبات چوبی» افزود: از طرفی سوژه بودن این گروه در آثار سینمایی هم فوق العاده است و من نمی‌دانم که چرا باید برای این مسئله خط قرمزی داشته باشیم! روحانیت هم مثل من و شماست و ممکن است که کار خوب و یا بدی بکنند.
وی تاکید کرد: نباید برای هیچ گروهی قداست قائل شد، قداست فقط متعلق به امام زمان است و لاغیر، هیچ موجود حی و حاضری در آفرینش قداست ندارد مگر حجت بن الحسن روحی له الفداست که حاضر و ناظر بر زندگی ماست و تنها شخصی است که قداست دارد.
فرحبخش با تاکید بر اینکه قداست تنها مختص معصومین(ع) است، تصریح کرد: گرچه قداست برای هیچ کس نداریم اما این به این معنی نیست که میتوانیم حرمت ها را بشکنیم در حالی که تعریف این دو متفاوت است و وقتی که ما همه چیز را تبدیل به قداست می کنیم آن وقت با آثاری روبرو می شویم که امروز شاهد آن هستیم.
در انتها وی در پاسخ به این سوال که آیا گارد گروهی مانند پزشکان برای به تصویر درآمدن و نقد شدن بیشتر است یا روحانیت، گفت: کسی جرات پرداختن به روحانیون همچون پزشکان را ندارد چرا که در این صورت کارش با کرام‌الکاتبین است!