نویسنده فیلمنامه «امکان مینا» معتقد است مسیر توسعه از پرسش می‌گذرد و سینمای مستند به دلیل پرسشگری و توجه به پژوهش از سینمای داستانی جلوتر است.
به گزارش سینماسینما، فرهاد توحیدی درباره جشنواره «سینماحقیقت» و تاثیر آن بر سینمای مستند گفت: هیچ جشنواره‌ای بدون تاثیر نیست و جشنواره «سینماحقیقت» به دلیل موقعیت خاص مستند بسیار موثرتر از جشنواره‌های دیگر است. سینمای مستند مثل سینمای داستانی امکان دیده شدن و عرضه ندارد و جز گروه هنروتجربه محل خاصی برای نمایش آن نیست، متاسفانه مستندهای جدی ما یا باید در جشنواره‌ها دیده یا بنا بر مناسبت‌هایی در محل‌هایی ویژه عرضه و توسط مخاطبانی خاص دیده شوند.
نویسنده فیلمنامه «پاداش سکوت» ادامه داد: جشنواره «سینماحقیقت» از سه جنبه مورد اهمیت است؛ ابتدا محلی است که تماشاگران علاقه‌مند به سینمای مستند بتوانند راحت و بدون دغدغه با کارنامه یک‌ساله بخشی از سینمای مستند مواجه شوند و از آن استفاده کنند. از طرف دیگر فیلمسازان در جشنواره «سینماحقیقت» می‌توانند در مواجهه با تماشاگران و از طریق دریافت بازخوردها، کارشان را ارتقا بخشند، هیچکس بی‌نیاز از دیده شدن اثرش نیست و همه فیلمسازان با دیده شدن فیلم‌شان، دریافت بازخوردها و تحلیل نتایج آن می‌توانند کارهای آینده‌شان را تصحیح و بهتر کنند.
نویسنده فیلم «دنیا» درباره جنبه سوم اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» گفت: سال‌هاست که سفر خارجی برای ما آسان نیست و در صورت فراهم شدن شرایط آن، نمی‌توانیم به سادگی در جریان فیلم‌های مستند خارجی قرار بگیریم، جشنواره «سینماحقیقت» می‌تواند ما را با بخشی از مهم‌ترین مستندهای روز دنیا آشنا کند، این فضیلت جشنواره است. در برگزاری جشنواره‌ها امکان مراوده رودرروی فیلمسازان، مردم و مدیران وجود دارد که از برکات این رویدادها است.
این فیلمنامه‌نویس تاکید کرد: من برای سینمای مستند ایران جایگاهی بالاتر از سینمای داستانی قائل هستم، سینمای مستند، جدی‌تر است چراکه با امر پژوهش سر و کار دارد. چیزی که ما در سینمای داستانی به آن نیاز داریم و معمولا به دلایل مختلف از آن پرهیز می‌کنیم. نسبتی که مستند با حقیقت، واقعیت و پژوهش پیدا می‌کند باعث ایجاد فضیلتی در آن می‌شود که جای دیگری پیدا نمی‌شود.
توحیدی ادامه داد: «سینماحقیقت» مانند هر جشنواره رسمی دیگری گرفتار مسائلی است که نمی‌تواند همه انواع و اشکال فیلم‌های مستند ایران را پوشش دهد؛ مستندهایی را که بتوانند چالش‌برانگیز، صریح و جریان‌ساز باشند، کمتر در این جشنواره می‌بینیم. در روزهای اخیر بحران آب در ایران به تیتر یک همه رسانه‌ها تبدیل شده است، در گذشته مستندی با عنوان «مادرکشی» ساخته شد که در جشنواره «سینماحقیقت» و پس از آن سینماهای هنروتجربه به اکران در آمد و پرسش‌های جدی درباره مساله آب مطرح کرد، این مستند چیزی را زیر و رو نکرد و توانست جریان‌ساز باشد، وجود اینگونه مستندها در جشنواره «سینماحقیقت» کم است. مسیر توسعه از پرسش می‌گذرد و کار سینمای مستند، اگر بخواهد نسبتی با حقیقت داشته باشد با پرسش آغاز می‌شود.
این نویسنده درباره کمبودهای سینمای مستند در ایران گفت: مستند یک جهان بی‌انتهاست، مستندهای هیبریدی در دنیا به خوبی دیده می‌شوند، اما جای‌شان در کشور ما خالی است، ما باتوجه به مراوده‌های محدودی که داریم نسبت به جریان‌های روز ضعیف‌تر هستیم. یکی از چیزهایی که می‌تواند به رشد مستندسازی بیانجامد، بهبود بودجه است، وقتی نتوانیم اعتبار لازم برای رسیدن به چیزهایی که در ذهن داریم، داشته باشیم به اهداف خود نخواهیم رسید. سینمای ایران به‌خصوص بخش مستند، ظرفیت درآمد ارزی را دارد. امتیازی که معمولا کمتر به آن توجه می‌شود.
پانزدهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» ۱۸ تا ۲۵ آذرماه به دبیری محمد حمیدی مقدم برگزار می‌شود.