سینماسینما، محمد حقیقت
کدام فیلم بین‌المللی بیشترین شانس را برای به‌دست آوردن گلدن گلوب ۲۰۲۵ خواهد داشت؟ و کدام یک شایستگی بیشتری دارد؟
مراسم مشهور گلدن گلوب که از ۱۹۴۴ پایه‌گذاری شده، به‌ویژه در سی چهل سال اخیر، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده و توجه محافل حرفه‌ای هالیوود را به خود جلب کرده است. این جوایز از سوی «انجمن مطبوعاتی هالیوود» که سال‌های دور، حدود ۹۰ نفر عضو شامل منتقدین خارجی حاضر در آمریکا داشت، شروع شده بود، اما چند سالی است تعداد رای دهندگان گسترش یافته و ۳۱۰ عضو از ۷۶ کشور جهان در آن رای می دهند. طبیعتا منتقدین اعضای این جایزه بیشتر به فیلم های هموطنان خود رای خواهند داد.
جوایز گلدن گلوب که به بهترین تولیدات سینما و تلویزیون داده می شود، هر ساله توانسته نقش مهمی برای بالا بردن شانس کاندیداها در اسکار همان سال داشته باشد. با اعلام لیست نامزدها در رشته‌های گوناگون، در نهم دسامبر، گمانه زنی ها، تفسیرها و تحلیل‌ها شروع شده که برای ما، بخش فیلم‌های بین‌المللی (غیرانگلیسی زبان)، بیشتر مورد توجه است. در این رشته، امسال ۶ فیلم: «همه آنچه به عنوان نور تصور می کنیم» از هند، «امیلیا پرز» از فرانسه، «هنوز اینجا هستم » از برزیل ، «زن جوان با سوزن» از دانمارک، «دانه انجیر معابد» از آلمان (ایران) و «ورمیگلیو» از ایتالیا نامزد شده‌اند.
در بین آنها چهار فیلم در بخش مسابقه کن و دو فیلم در مسابقه ونیز امسال حضور داشته اند. این آثار به خاطر اینکه جدا از به دست آوردن جوایزی در این دو جشنواره، در بسیاری دیگر جشنواره ها هم حضور داشته اند، مورد توجه منتقدین، و اگر به پرده سینماهای عمومی در آمده باشند، مورد توجه تماشاگران هم قرار گرفته اند. در این میان تا به امروز، بیشترین موفقیت ها متعلق به «امیلیا پرز» از ژاک اودیار بوده است و همین دو سه روز پیش هم این فیلم پنج جایزه مهم از آکادمی فیلم اروپا بدست آورد. جالب است که بدانید، در پایان این مراسم ژاک اودیار گفت: «از این به بعد مرا ژاک جایزه‌بر صدا کنید نه، ژاک اودیار!» البته این را به شوخی گفت و همه هم خندیدند.
از دید ما دو فیلم که جای مهم‌تری دارد بدون تردید : ۱- «همه آنچه که به‌عنوان نور تصور می‌کنیم ساخته پایال کاپادیا است، این اثر از یک نوع تازگی و شفافیت عاطفی و پرمایه برخوردار است و خالص به نظر می‌آید. چیزهای ساختگی و مصنوعی در آن حس نمی شود، فریب دهنده نیست، اگر چه اسرارآمیز، به دنیای پرآشوب و ملتهب دو زن که به جستجوی دنیای درون می روند، نزدیک می شود، اما بسیار رئال و قابل لمس بوده که شخصیت ها با خلوص نیت احساسات نهفه خود را می یابند و فیلمساز آن را با صداقت تصویر می‌کند.
۲- «امیلیا پرز»، از زاویه دیگر ما را افسون می کند مشروط بر اینکه در مقابل استیل فیلم گارد نگیریم و خود را به دست کارگردان و میزانس افسون کننده اش ، و شورانگیز بسپاریم و غرق در لذت شویم.
این دو فیلم متفاوت، به دو دنیای متفاوت با دو زبان سینمایی دور از هم ، از فیلم های برتر کاندیدا شده هستند. البته دو فیلم سیاسی «دانه انجیر معابد» از محمد رسول اف و «من هنوز اینجا هستم» از والتر سالس شانس این را دارند که توجه رای دهندگان را به خود جلب کنند. حال باید منتظر مراسم جوایز هشتاد و دومین دور گلدن گلوب، که در پنج ژانویه ۲۰۲۵ در لس انجلس برگزار خواهد شد، بمانیم. پیشنهاد می کنم شما علاقه‌مندان هم می توانید از حالا در مورد برنده نهایی رای بدهید.