به همت مدیریت فرهنگی هنری منطقه ۱۲ روایت تصویری و مستند داستانی “قلب تهران: خانه سلطان بیگم” کلید خورد.به گزارش سینماسینما، تصویربرداری مستند داستانی “قلب تهران: خانه سلطان بیگم” که روایت گر تاریخچه ساختمان کنونی خانه موزه بازار است با هدف بازشناسی تاریخ میراث فرهنگی آثار و ابنیه تاریخی در منطقه ۱۲ آغاز شد. گفتنی است در این اثر مستند بناست تاریخچه این ساختمان قدیمی و پرخاطره از زبان اهالی محل و همسایگان قدیمی؛ کارشناسان میراث فرهنگی و طهران شناسان همچون استاد عبدالله انوار و نیز معماران بیان گردد.
بنای عمارت “سلطان بیگم خانم” که درحال‌حاضر خانه موزه بازار نامیده می‌شود، در منطقه ۱۲ شهرداری تهران و دارای پیشینه تاریخی است.با توجه به اقوال شفاهی و نوع معماری به نظر می‌رسد این بنا متعلق به اوایل دوره قاجار باشد و در دوره ناصرالدین شاه محل زندگی عمه ایشان بوده است.این ملک در سال ۱۳۱۲ خورشیدی در سازمان ثبت اسناد کشور به حکومت پهلوی واگذار شده و درحال‌حاضر نیز دارای همین سند است.
گفتنی است با توجه به اسناد به‌دست آمده از نقل و انتقالات ؛ این خانه متعلق به سلطان بیگم خانم شجاعی صبیه مرحوم علیخان شفیعی بوده که در سال ۱۳۲۶ توسط تقی شجاعی به وکالت از سلطان بیگم خانم شجاعی به آقای نیر نما فروخته شده است.براین اساس خانواده نیرنما تغییراتی را در ملک به‌وجود آورده اند، لیکن به تالار اصلی(تالار آینه) و طبقه زیرین آن (حوض خانه) به دلیل وجود آثار تاریخی دست نزده و همانطور آن را حفظ کرده‌اند.پسر این خانواده به نام “علی”، که پس از شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه شده و در راه دفاع از میهن اسلامی به شهادت رسیده است.
پس از شهادت او، خانواده‌اش از این محل مهاجرت کرده و پدر و مادر شهید نیز دارفانی را وداع گفته اند، از این رو در برخی از سایتها از این بنا به نام خانه نیرنما نیز یاد شده است. بعد از این دوران نیز ملک به سازمان فرهنگی هنری واگذار شد و خانه موزه و کتابخانه بازار در آن دایر شد.
بلحاظ معماری این بنا دارای پلانی U شکل است که ورودی آن در ضلع شرقی قرار داشته و در سه ضلع دیگر ساختمان هایی حول یک حیاط مرکزی شکل گرفته‌اند.
حیاط ساختمان به مانند گودال باغچه‌ای در ترازی پایین تر از سطح کوچه قرار گرفته و دسترسی به آن از طریق ۱۳ پله در ورودی میسر می‌شود. در مقابل پله‌ها و در میان حیاط حوض مستطیل شکل کوچکی قرار گرفته است. در سه سمت حیاط ساختمان هایی با نمای آجری و پنجره‌های چوبی قرار گرفته اند

بادگیر‌های این ساختمان در بالای تالار آینه، واقع در مرکز ساختمان غربی قرار گرفته است.اتاق‌های بادگیر در دو سمت تالار آینه قرار دارد که امروزه بسته و غیر قابل استفاده می‌باشند. با توجه به اینکه ساختمان در دوره‌های مختلف مورد استفاده افراد گوناگون قرار گرفته شده است، تغییرات داخلی زیادی به ساختمان تحمیل شده که شناخت سبک وسیاق طرح اولیه را دچار ابهام می‌کند. تنها تزئینات با ارزش و با سابقه تاریخی موجود را در تالار آینه، واقع در سالن مرکزی ساختمان غربی می‌توان یافت.
آینه کاری‌های زیبا یه اشکال قطار بندی و مقرنس به همراه نقاشی‌های گیاهی و غربی(طرح‌های الهام گرفته از نقاشی اروپایی که از دوره قاجار متداول شد از جمله مناظر طبیعی) بر روی گچ وآینه، همچنین پوشش سقف به صورت قاب بندی‌های چوبی نقاشی شده و درهای چوبی منقش به طرح‌های گیاهی که نشان گر ذوق و سلیقه معمار و هنر آن زمان بوده در این قسمت (تالار آینه)به چشم می‌خورد.
با توجه به اهمیت و قدمت این خانه تاریخی بنا شد فیلم مستندی از همه آنچه باید در خصوص این بنا دانست ؛ ساخته شود تا عموم علاقمندان میراث فرهنگی اطلاعات درست و دقیق تر را در این خصوص دانسته و مطلع گردند.
راوی این مستند یک دانشجوی معماری است که برای انجام یک پروژه تحقیقی دانشگاهی به محلات طهران قدیم سر می‌زند.
تهیه‌کننده این اثر مستند داستانی مدیریت فرهنگی هنری منطقه ۱۲و فرهنگ سرای شهر است ؛ نویسنده و کارگردان محمدرضا فهمیزی ؛ بازیگر روناک زمانی ؛ تصویربردار عماد عبدالحی ؛ تدوین زیبا کرمعلی ؛ طراح صحنه و لباس: ماهناز نیاسان ؛دستیار کارگردان مهناز رجبی و مصطفی ساجدی دستیار تصویر بردار خواهد بود.