«تلقین» (Inception) بدون تردید یکی از شاهکارهای کارنامه هنری «کریستوفر نولان» است. پروژهای سینمایی که این کارگردان مشهور به دلایلی ساخت آن را ۹ سال به تاخیر انداخت.
به گزارش سینماسینما به نقل از اسکرینرنت، به لطف ساخت فیلمهایی چون یادگاری (Memento)، میانستارهای (Interstellar)، دانکرک (Dunkirk) و سهگانه شوالیه تاریکی (Dark Knight)، نولان به عنوان یکی از کارگردانان برجسته دوره مدرن شناخته میشود. فیلم جدید وی با نام انگاشته(Tenet) اگر بتواند با عبور از سد کرونا اکران شود، نگین جدیدی روی تاج این کارگردان مطرح خواهد بود. با وجود داشتن چنین کارنامه پرباری، هنر نولان بیش از همه برای فیلم تلقین با بازی لئوناردو دیکاپریو تحسین شد. در این فیلم دیکاپریو در نقش دام کاب به رویای سوژههای موردنظر خود دستبرد زده و بدین ترتیب اسرار مهم و مورد نیاز سازمانهای جاسوسی و شرکتهای تجاری و چندملیتی را از آنها استخراج میکند.
فیلم تلقین یک ماجراجویی شگفتانگیز در دل حقیقت و لایههای متعدد توهم و خیال است. سکانس به یادماندنی خم شدن نود درجهای خیابان در این فیلم به یکی از صحنههای افسانهای سینما تبدیل شده و با گذشت یک دهه از اکران آن، طرفداران هنوز درباره معمای سکانس آخر مربوط به چرخیدن فرفره بحث میکنند.
ممکن است شوالیه تاریکی موفقترین فیلم نولان باشد اما بدون تردید ایده ناب تلقین یکی از شاخصهای مهم میراث سینمایی وی است. با این حال جالب است بدانید بین شکلگیری ایده اولیه این فیلم تا ساخت آن ۹ سال فاصله افتاد.
عجیب نیست اگر فیلمسازی چند سالی را صرف پیش بردن یک فیلمنامه و خط داستانی کند. نولان حدود ده سال قبل از ساخت چنین فیلمی روی پیشنویسهای اولیه آن کار کرده بود. تفاوت اصلی اینجاست که معمولا وقتی طرح کلی یک پروژه تعیین میشود، کار با فیلمنامهنویسی، انجام مراحل پیش تولید و انتخاب گروه بازیگری آغاز میشود؛ نولان طرح فیلم تلقین را در سال ۲۰۰۱ به کمپانی برادران وارنر ارائه داد اما بعدها اعتراف کرد برای به سرانجام رساندن چنین پروژه بزرگی آماده نیست و به کسب تجربه بیشتر نیاز دارد.
نولان خیلی زود متوجه شد برای ساختن درست فیلمی که عمدتا در ذهن انسان اتفاق میافتد، به بودجه بالایی نیاز است که آن زمان به عنوان کارگردانی که تازه در کار خود شکوفا شده بود، به آن دسترسی نداشت. بنابراین موقتا ایده تلقین را کنار گذاشت و در عوض ساخت فیلم ابرقهرمانی بتمن آغاز میکند (Batman Begins) را شروع کرد. تجربه کار با دیسی برای نولان دو فایده داشت؛ هم دانش و ابزار لازم برای ساخت فیلمهایی در مقیاس بزرگتر از آنچه پیشتر تجربه کرده بود را به دست آورد و هم شهرتی برای خود دست و پا کرد که راه را برای دستیابی به بودجه موردنیاز برای ساخت تلقین هموار میکرد. برخی از فیلمسازان همزمان روی چند پروژه کار میکنند بنابراین اگر کس دیگری بود شاید همزمان با فیلمبرداری شوالیه تاریکی، نوشتن فیلمنامه تلقین را آغاز میکرد اما نولان معمولا در هر زمان تنها روی یک پروژه تمرکز میکند.
افزایش اعتبار این کارگردان در عرصه سینما باعث شد پروژههای متعددی به وی پیشنهاد شود؛ پس از بتمن آغاز میکند درگیر ساخت پرستیژ با بازی هیو جکمن و کریستین بیل شد و پس از آن نیز پروژه شوالیه تاریکی را دست گرفت. تمام اینها بدان معنی بود که تلقین باید باز هم منتظر میماند. در نهایت پس از آن که چند فیلم پرفروش و یک فیلم ابرقهرمان موفق به کارنامه این کارگردان اضافه شد، نولان و کمپانی برادران وارنر سرانجام در سال ۲۰۰۹ کار روی پروژه تلقین را به طور جدی آغاز کردند. این فیلم یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۰ روی پرده رفت.
شاید در نگاه اول ساختن تلقین در همان اوایل دهه ۲۰۰۰ ایده جالبی به نظر میرسید اما با نگاه به جلوههای بصری تماشایی، ریزهکاری و ظرافتهای به کار رفته در روایت داستان و تمهای علمی-تخیلی عمیق آن به راحتی میتوان تاثیر تجربهاندوزی و استفاده از بودجه بیشتر را در آن تشخیص داد. بدون تردید، فیلم تلقین اگر ۹ سال زودتر از موعد ساخته شده بود تا این اندازه موفق و تاثیرگذار نمیشد.
منبع: ایرنا