من یک زن ریشدار هستم؛ بیایید و تماشایم کنید. من یک مرد دوسر هستم؛ بیایید و تماشایم کنید. من یک دختر چهارپا هستم؛ بیایید و تماشایم کنید. من یک مرد میمون نما هستم؛ بیایید و تماشایم کنید. من یک زن پاگنده هستم؛ بیایید و تماشایم کنید.
اینها و کسان دیگر در قرن نوزدهم میلادی با این اسباب، یعنی عجیب الخلقه بودن جلب توجه می کردند؛ آن هم در ابعاد خیلی وسیع. اصلاً این آدم ها شغل و درآمدشان تضمین بود. می توانستند خیلی راحت توی سیرک مشغول به کار شوند. مردم برای تماشایشان پول خوبی می دادند. اسباب خوبی برای سرگرمی بودند. خیلی وقتها اصلاً چالش هایی راه می افتاد و آن وقت دیگر نان شان در روغن بود. مثلاً همان زن ریشدار که بلندی ریشش از مردان بیشتر بود یا زن پاگنده که پاهای غول پیکرش، دهان بیننده را از تعجب باز می گذاشت، در گیر و دار چالش هایی که به راه افتاد، اتفاقاً شوهران خوبی هم نصیبشان شد و خوشبخت شدند. مردها دوست داشتند در چالش «چه کسی حاضر است با این زن ازدواج کند؟» برنده شوند.
آن آدم های عجیب الخلقه همه شان دو قرن پیش زندگی کرده و مرده اند. حالا اگر بودند البته احتمال به شهرت رسیدنشان زیاد نبود. احتمالاً مجبور می شدند نقص فاحش را با چند عمل جراحی برطرف کنند و راهی بهتر برای شهرت بیابند. حالا لازم نیست برای معروف شدن، جور عجیبی باشید. کافی است یک ویدئوی ترجیحا خنده دار در اینستاگرام منتشر کنید و یک شبه ره صد ساله را بروید. اصلاً ممکن است چنین قصدی هم نداشته باشید و یک نفر دیگر برایتان اسباب خیر شود و در حالی که اصلاً حواستان نیست، فیلمی ازتان بگیرد و شما را روانه دنیای شاخ های اینستاگرام کند. آخر می دانید، مردم از خوشمزگی خوششان می آید. خنده را دوست دارند؛ فرقی نمی کند این اسباب خنده، پسربچه شیرین زبان مازندرانی باشد یا آن آقای سبیل از بناگوش دررفته که معلوم نیست نان کدام بازوی کارناکرده اش را می خورد. حتی می توانی شبیه کسی باشی و این طوری به شهرت برسی و شاخ شوی. اینکه بدل بودنت اصلاً به کار می آید یا نه، صد البته که اهمیتی ندارد، چرا که در اینستاگرام حتماً پیدا می شوند کسانی که حتی برای بدلِ بدل فلان بازیگر یا فوتبالیست، پیج هواداران درست کنند و قربان صدقه اش بروند. می توانی یک مرد زن نما باشی و با ریش و سبیل، روسری سرت کنی و عشوه بیایی و همه هم از دیدنت ریسه بروند.
با یک کلیک همه چیز امکان پذیر می شود. به همین راحتی. اگر از اصطلاح «شاخ» خوشت نمی آید و برایت یک کمی بی کلاس است هم باز نگران نباش. تو می توانی خودت را یک «اینفلوئنسر» معرفی کنی؛ یک فرد تاثیرگذار در فضای مجازی. می بینی، زیاد سخت نیست. اصلاً گفتن هم نمی خواهد. کاربران خودشان اتوماتیک وار معروفت می کنند. نه لازم است زن ریشدار باشی و نه مرد دوسر. آنها تماشایت می کنند.
*روزنامه نگار