فرزانه متین-فیلم لتیان به کارگردانی علی تیموری بیش از یک هفته است که به صورت آنلاین در حال اکران است ، فیلمی به شدت ضعیف و دسته چندمی که حتی قبول آن از یک کارگردان اولی، فاجعه است.این درام ضعیف خانوادگی و اجتماعی بیش از هر چیز ما را یاد فیلم «درباره الی» فرهادی می اندازد که تیموری نسخه ایی بی کیفیت و ضعیف از آن را به نمایش گذاشته است .پنهان کردن حقیقت، دو دلی، بی هویتی از مضمون های این فیلم است.
داستان فیلم در مورد چند دوست هست که تصمیم می گیرند برای تعطیلات به ویلای یکی از دوستانشان در لواسان بروند که در طی این سفر، حقیقتی مهم افشا می شودو…با این که در لتیان ،هنرپیشه هایی چون پری ناز ایزد یار،امیر جدیدی،سارا بهرامی، حسن معجونی بازی کرده اند و سه تن از آن ها با خود سیمرغ را به خانه برده انداما بازی بسیار ضعیفی از خود در کارنامه شان ارائه داده اند.بازیگرها نه دریک تیپ فرو رفته اند و نه دارای کاراکتر هستند بلکه با بازی های بسیار ضعیف، شخصیت های بی هویتی را از خود بر روی پرده نمایش داده اند.در میان بازیها، بازی امیر جدیدی از همه  مصنوعی تر است.تمامی حرکات بازی جدیدی در نقش طاها که شخص اول مرد را بازی می کند ، صورت اغراق گونه و غیر طبیعی است.کارگردان باید بداند نقش فردی شکاک و عصبی به این معنا نیست که فرد مانند آهن ربا راه برود، صحبت کند،در غم و شادی هیچکدام از اعضای صورت جدیدی تغییری نمی کند و بدتر از آن متوجه می شویم او به جای بازی در حال ادا در آوردن است.بازی سایرین هم چنگی به دل نمی زند.خیلی ها ضعف اساسی لتیان را در بازی می دانند ما نباید از ضعف های فیلمنامه و ناکارگردانی آن غافل شد.
در فیلم هیچ اطلاعاتی به مخاطب داده نمی شود و مخاطب از ابتدا تا ۱۵ دقیقه انتهای فیلم کلافه و گمگشته است.کارگردان به جای ان که به صورت قطره چکانی اطلاعات را به تماشاگر دهد ناگهان او را بمباران اطلاعاتی می کند و با یک پایان بندی بد سعی می کند سر و ته فیلمی که از اساس مشکل دارد راهم آورد.بود و نبود برخی از نقش ها فرقی برای پیشبرد داستان ندارد مثلا نوجوانی که در فیلم دوربین به دست بود و دائما از تمامی لحظات عکس می انداخت.
با همه ی ضعف و کاستی ها ی فیلم لتیان ، تنها نقطه ی درخشان کارنامه ی آن ،قاب بندی های بسیار خوب و حرفه ای فیلم است.