فرزانه متین-فیلم فسیل،یک اثر پر سر و صدا که در ژانر طنز که نزدیک به ۱۲ ماه،اکران سینمایی را به خود اختصاص داده بود و توانست نزدیک به ۸ میلیون مخاطب را به سینماها بکشاند و لقب پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران(با احتساب تورم) را از آن خود کند.
اما فسیل چه داشت که نه تنها گیشه را فتح کرد بلکه پس از اکران آنلاین در پلتفرم فیلیمو در ۲۴ ساعت اول نمایش،بیش از ۶ میلیارد درآمد زدایی کرد که یک رکورد شکنی محسوب می شود.
داستان فیلم روایت کننده سه دوست در دوران پیش از انقلاب است که در زمینه موسیقی فعالیت می کنند و با نام گروه بلک داگز شناخته شده اند که در مسیر شهرت با چالش هایی روبه رو می شوند از جمله به کما رفتن اسی با بازی بهرام افشاری.
در اینجاست که فیلم به دو مقطع تقسیم می شود پیش و پس از انقلاب(در زمان‌جنگ‌ایران و عراق) و در بخش دوم موقعیت های طنز ‌ را فراهم می کند.
ساخت فسیل بیشتر مدیون موفقیت فیلم نهنگ عنبر و پس از آن هزارپا است.پرداختن به سال های گذشته برای تماشاگران همیشه جذاب بوده از این رو حمزه صالحی در مقام نویسنده و کریم امینی،کارگردان به خوبی با نبض تماشاگر آشنا بودند که توانستند اثری تکراری با عناصر قدیم و‌نوستالژی بازی بسازند که تماشاگران عام از آن سیر نمی شوند.
شوخی های فیلم با اینکه نخ‌نما و به قولی تکراری است اما مخاطب را راضی نگه می دارد.خوشبختانه در این اثر خبری از لودگی،هجو و شوخی های جنسی و سخیف نیست که برگ‌برنده ی فیلم طنز در ایران محسوب می شود.
از دیگر نقاط مثبت فیلم،عملکرد خوب بازیگران است .آن ها در اختیار فیلم اند.بهرام افشاری که پس از سریال پایتخت تبدیل به یک برند شده در موقعیت های مختلف فیلم،بازی درخشانی از خود به جای گذاشته است .اگر بیراهه نگفته باشیم بهرام افشاری یک تنه موقعیت های طنز را به خوبی فراهم کرده و هم توانسته این قابلیت را داشته باشد که مخاطب را با خود همراه کند.در میان بازیگران،الناز حبیبی بازی ضعیف و غیر قابل قبولی از خود نشان داده که در فیلم تمساح خونی که این روزها در حال اکران است،از قالب این نقش هم بر نیامده است.
گریم،طراحی صحنه و طراحی لباس از نکات قوی فسیل است.
با همه ی این اوصاف،باید گفت فیلمنامه ضعیف است و منسجم عمل نکرده است.تناقض های قبل و بعد از انقلاب در فیلمنامه می توانست قوی تر باشد.تمسخر دوران های تاریخی حتی سخنرانی رییس جمهور اسبق،آش شله قلم کاری است که نویسنده نتواسته از ورطه ی تکراری آن خارج شود.
از دیگر ایرادات فیلم،زمان طولانی نمایش است که لحظه هایی تماشاگر را خسته می کند.
در نهایت ،فیلم کمدی فسیل فارغ از نواقصش ،توانست گیشه را فتح کند و مخاطب را با سینما آشتی دهد هر چند به مذاق برخی خوش نیامده است.با این حال نباید فراموش کرد مخاطب این روزها حال خوشی ندارد و به دنبال اثری حال خوب کن هر چند موقتی است.