پولاد کیمیایی بعد از اختتامیه جشنواره سی و پنجم فیلم فجر پست جدیدی در صفحه اینستاگرام خود گذاشت.

به گزارش سینماسینما، این بازیگر نوشت:

در سالنی پر از نور و دوربین نشسته ایی و جمعیتی که تو را تشویق میکنند و جشن یک ساله سینمای ایران مال توست .صدای مجری که نامت را می خواند نگاه ها و دوربین ها به سمت تو حرکت میکنند و تو آرام روی سن میروی …همین چند قدم تا روی صحنه گاه یک عمر طول میکشد .شاید هم هرگز آن روز نیاید . تو در میان جمعیت دست میزنی و آن لحظه نگاه میکنی …تقدیر جا و زمان خودش را دارد تا تأثیر گذار باشد …زمانی که زحمت کشیدی و در انتظارش هستی ..افسوس که بیشتر اوقات در کشور ما با قضاوت سلیقه ایی رفتار میشود و در این نگاه جناحی چه استعداد هایی که قربانی نمیشود ..شاید در این روزگار پر حجله بزرگی مانند عباس کیارستمی در میان ما نباشد و فقط عکسش روی پوستر جشنواره ی بعدی باشد ..امشب شب لیلا بود که باید تنها روی سن میرفت و در مقابل عکس پدرش سیمرغ میگرفت ..کاش امیر آقایی که امسال درخشید جوابش را میگرفت ..کاش بانوی آزاده ی سینمای ایران فاطمه ی معتمد آریا به جای ایستادن در میان تماشاچی ها روی سن می بود و البته که در میان مردم تشویق شدن حال دیگری دارد ..امیدوارم هیچ گاه جایزه ی کسی که امسال حقش هست را سالها بعد ندهیم …. پل نیومن بعد از سالها کاندیدا شدن و نگرفتن اسکار در سن پیری اسکار گرفت، با موهایی سفید صورتی شکسته به روی سن رفت و نگاهی به مجسمه ی طلایی اسکار کرد و گفت: زمانی که جوان بودم و عاشق.. دختری را دوست داشتم …پدرم و مادرم زنده بودنند این جایزه برایم مهم بود ولی الان باهاش چه کنم ….جای گلایه نیست جای تبریگ گفتن است به برندگان. ولی اگر قضاوت خوب نمیکنیم نام سیمرغ هم روی جشنواره نگذاریم.