سینماسینما، منوچهر دین پرست:

فیلم بنفشه آفریقایی به کارگردانی مونا زندی حقیقی و نویسندگی حمیدرضا بابابیگی را می توان انتخابی جسورانه در فضای سینمای ایران دانست. فیلم روایتی از زنی به نام شکوه است که به همراه همسر دومش رضا تصمیم می‌گیرند تا فریدون همسر سابقش که توسط فرزندانشان به خانه سالمندان سپرده شده‌ است را به خانه خود بیاورند. این تصمیم اتفاقات جدیدی را در زندگی هر سه نفر رقم می‌زند. اما این اتفاقات از جنس سردرگمی و یا کینه و حسد نیست. اتفاقاتی از جنس انسانیت و شرافت است. این فیلم که با لوکیشنهای زیبایی در شمال کشور تصویربرداری شده توانسته با بازی تحسین برانگیز فاطمه معتمد آریا و رضا بابک و سعید آقاخانی جنسی از عشق و رویا را به مخاطب انتقال دهد. مونا زند حقیقی در این فیلم توانسته معنای عشق ورزی و آداب عاشقانه زیستن را برای مخاطب بازگو کند چرا که سیر انسانیت در چنین عشقی است که معنا می یابد. از اتفاقات زیبایی که در این فیلم رخ می دهد می‌توان به سکانس تحسین برانگیز معتمدآریا اشاره کرد که توانست در یک میز غذایی را آماده کند و هر دو مرد رو به روی هم قرار گیرند و با دیالوگهای ساده به یکدیگر احترام بگذارند. از دیگر نکات این فیلم می‌توان توجه فیلمساز به فضای سنی میانسالی نکته جالب و زیبایی است که کارگردان توانسته در چارچوب فیلم آن را قرار دهد. حضور شوهر سابق شکوه (فاطمه معتمدآریا) به خانه‌ای که متعلق به همسر فعلی زن (سعید آقاخانی) است منجر به چالش‌های عاطفی میان این سه نفر می‌شود. کارگردان اساسا در این فیلم مخاطب را در این موضوع قرار نمی دهد که چرا آنها از یکدیگر طلاق گرفتند بلکه آنچه زیباست حضور اخلاقی آنهاست. او نمی‌خواهد گذشته‌ای را که قطعا پر از سنگلاخ بوده را برای مخاطب بازگو کند بلکه آینده و حضور فریدون در خانه بسیار مهم است. آنها که ظاهراً در شرایط کنونی با هم خوب و خوش‌اند و به هم احترام می گذارند و حتی ته دل علاقه‌شان هم نسبت به یکدیگر پابرجاست، عاشقانه‌هایی را روایت می کند که در میان دیالوگها و سکوت خود را آشکار می‌کنند.