سینماسینما، فرزانه متینخانه گوچی آخرین ساخته ریدلی اسکات در ژانر بیوگرافی ملودرام جنایی است که نظرات منتقدان را به خود جلب کرده است. فیلم برگرفته از کتاب خانه گوچی نوشته سارا فوردن(۲۰۰۱) است و زمانی که لیبل واقعیت به فیلم زده می‌شود، درک آن برای مخاطب بیشتر می شود و البته توقع منتقدان.
داستان خانه گوچی در مورد دختری به نام پاتریزیا رجیانی است که وارد قلمرو خاندان گوچی می شود و با یکی از وارثان گوچی به نام مائوریتزیوی گوچی ازدواج می کند و فیلم به زندگی خصوصی پرفراز و نشیب و سرانجام برند گوچی می‌پردازد.
ریتم فیلم به نسبت تند است. صحنه‌پردازی و گریم به شدت قوی و حال و هوای دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی را به خوبی به مخاطب القا می‌کند.
به نظرم خانه گوچی که امروز بدین شکل می بینیم را باید مدیون بازی های درخشان لیدی گاگا در نقش پاتریزیا و جردلتو در نقش یکی دیگر از وارثان گوچی بدانیم چرا که بازی آن دو به شدت فیلنامه‌ی شلخته را پوشش می‌دهند. لیدی گاگا با بازی هیجانی، لهجه‌ی خاص و ادا و اطوارهای ایتالیایی‌اش، مخاطب را شگفت زده می‌کند. او یک تنه فیلم را به جلو می‌برد و در هر سکانسی که بازی می‌کند، مخاطب را به وجد در می‌آورد. در نگاهش معجونی از عشق و‌نفرت را به خوبی به نمایش می‌گذارد و البته این هنر کارگردانی است که معروفست به نقش آفرینی شخصیت های زنانی با روحیه مقتدر در آثارش.اسکات طنز درونی لیدی گاگا را در این فیلم عریان کرده است.
از دیگر نقش آفرینی های خوب، بازی جذاب جردلتو در نقش پسر عموی مائوریتریزیوی گوچی است. وی با لحن و میمیک صورتش به خوبی در نقش یک ایتالیایی اصیل فرو رفته است. حق مطلب را آل پاچینو با بازی آلدو گوچی در این فیلم به خوبی ادا کرده است. بازی آدام درایور در نقش شوهر پاتریزیا مثل همیشه است نه عالی و‌نه بد، البته لیدی گاگا به بازی او رنگ داده است. از دیگر بازیگران بنام، سلما هایک در نقش پینا که فالگیر و به نوعی مشاور گاگاست که بازی خاصی از خود را به نمایش نمی‌گذارد، بازیگران درجه سه و چهار هالیوود از وی بیشتر می‌توانستند نقش آفرینی خاصی به جا بگذارند.
خانه گوچی آنطور که باید نظر مثبت منتقدان حتی بازی تحسین برانگیز لیدی گاگا و جردلتو را برآورده نکرد و علیرغم تعجب همگان، لیدی گاگا نامزد اسکار ۲۰۲۲ نشد.
البته تاریخ سینمای هالیوود نشان داده است که تماشاگرست که بر سینما غلبه دارد نه منتقدان.
فیلمنامه در برخی جاها پرش زمانی دارد و در هر پرش، مخاطب کمی گیج می شود که جزو معایب فیلم محسوب می‌شود. همانطور که دنیای مد عرصه جلوه گری و ظاهرسازیست، ریدلی اسکات هم با ساخت خانه گوچی سعی کرده به ظواهر و تجمل بیشتر بپردازد. از موسیقی فیلم هم نباید غافل شد که تکنیکی عمل کرده است.
فیلم اگر هر کاستی که داشته اما اثریست با بازی های چشمگیر و جذاب کاراکترها.