فرزانه متین- گرگ بازی اولین فیلم عباس نظام دوست جزء نخستین آثار سینمایی ایران است که در ژانر معمایی- جنایی ساخته شده بدون آن که تماشاگر بتواند پازل های معما را در کنار هم بچیند ، از تماشایش لذت ببرد. همچنین پایان باز داستان که تقلیدی ضعیف از سینمای فرهادی است.
داستان گرگ بازی، قصه چندین هنرجوی تئاتراند که به دنبال سرمایه گذار هستند و دکتری با بازی علی مصفا که خود را شیفته هنر نشان می دهد تصمیم می گیرد برای سرمایه گذاری ، یک شب همراه همسرش، هانیه توسلی به خانه یکی از هنرجویان برود و از نزدیک با سوژه تئاتر آشنا شود.موضوع تئاتر الهام گرفته از بازی مافیا ست .بازی مافیا یا گرگ بازی ، آنقدر تنش و درگیری دارد که ساخت فیلمی بر این مبنا می تواند جذاب و پر کشش باشد اما متاسفانه ضعیف بودن فیلمنامه باعث شده فیلم در سطحی بسیار پایین ساخته شود. البته نظام دوست را باید کارگردانی نوآور و ریسک پذیر دانست که دست به ساخت چنین ژانری زده اما ای کاش فیلمش می توانست تا حدودی وامدار آثار معمایی و رمزآلود هالیوودی باشد.حداقل یک تقلید درست بهتر از نوآوری بد است.
در دقیقه ۵۸ فیلم، پرستو(نگار جواهریان) به بازپرس در مورد خانه مخروبه می‌گوید:« همه چیزایی که باید توی خونه باشه، بود اما شبیه خانه نبود» این دیالوگ در واقع مصداق بارز فیلم است.هنرپیشه های تراز اول، بازی زیر پوستی و متفاوت علی مصفا،موسیقی مناسب و دلهره آور، طراحی صحنه مناسب، تیتراژ قوی و…اما داستانی که نتواست به صورت یک فیلم خوش ساخت درآید و مخاطبش را با کلی پرسش و ابهام گیج کرد. در لحظه ای هم که مخاطب می خواهد با داستان همسو شود- در جایی که هانیه توسلی ،هشدار می دهد که همسر و دوستش خطرناکند- بسیار دیر شده است و در اندک زمانی بعد داستان لو می رود.
گرگ بازی،سوژه ی خوبی بود که که منجر به تلاشی شکست خورده شدکه نه تنها معما حل نمی شود بلکه مانند تابلوی اول فیلم، یک خواب بد را تداعی می کند.