سینماسینما، علی نعیمی:

سعید روستایی در دومین اثر خود یک گام بزرگ رو به جلو برداشته است. این را همه آن کسانی که متری شش و نیم را دیده اند به خوبی گواهی می دهند. حالا دیگر با قاطعیت می توان گفت ابد و یک روز یک سو تفاهم در سینمای ایران نبوده است. مخاطب آثار سعید روستایی حالا با فیلمسازی روبرو هستند که جهان بینی و ایدئولوژی مشخص خودش را دارد و در قامت یک فیلمساز مولف شناسه های دقیقی از سبک کاری اش ارائه می دهد.

متری شش و نیم را به جرات می توان محصول هوش و پشتکار و مردم شناسی فیلمساز دانست. روستایی با دومین اثرش تلاش می کند به دغدغه های اصلی اش و شیوه متفاوت روایتش یک گام دیگر نزدیک شود. او وامدار سینمای قصه گو است و در متری شش و نیم بیشتر از ابد و یک روز قصه تعریف می کند و تا فرجام شخصیت ها پیش می رود. او الفبای قصه گویی را به خوبی مشق کرده و دیگر می داند چگونه می توان با زبان سینما شخصیت پردازی کرد و با ضد قهرمان همراه شد.

تقابل خیر و شر در متری شش و نیم آنقدر جذاب است و آنقدر مخاطب را در مواجهه با شخصیت های اصلی دچار قضاوت می کند که می توان تا آخرین لحظه حتی برای ناصر خاکزاد دلسوزی کرد و با او همراه شد. متری شش و نیم شاید برای نخستین بار است که تعریف واقعی و به دور از تملق و ادا و اطوار از پلیس ارائه می دهد. صحنه های هولناک و مشمئزکننده و غم انگیز برخورد پلیس با جمعیتی غیرقابل تصور از معتادان از نمونه های ماندگار در قاب سینمای ایران است که می توان سال ها از آن یاد کرد و با آن همراه شد. همانقدر که در متری شش و نیم پلیس واقعی را شاهد هستیم با قاچاقچی واقعی مواد مخدر و مافیای واقعی مواد روبرو هستیم. شخصیتی که دیگر تیپیکال نیست و در قامت یک ضد قهرمان خاکستری است و نقاط ضعف و قوت بسیاری دارد. کسی که دارای هوش بالا است و عاشق خانواده اش است.

ناصر خاکزاد با بازی خوب و درخشان نوید محمدزاده یکی از ماندگارترین شخصیت های سینمایی است که تا امروز در سینمای ایران خلق شده است. ابعاد این ظرافت در شخصیت پردازی آنقدر جذاب و گیرا است که مجال مفصل تری را می طلبد تا بتوان آن را بهتر تحلیل کرد. شخصیتی که در اوج جوانی عمیق است و در جهان پیرامون خود یک ضد قهرمان دوست داشتنی به حساب می آید. فیلم سعید روستایی البته اگر قرار است به اکران برسد نیازمند تدوین مجدد است. ریتم فیلم در قسمت نخست هیچ تناسبی با قسمت پایانی ندارد و بعد از صحنه های ملتهب و درخشان فیلم و درست از زمانی که قصه وارد فضای دادگاه و محاکمه می شود با کندی روبرو می شود که به حوصله مخاطب آسیب وارد می کند. سعید روستایی در دومین تجربه کارگردانی اش ثابت کرد آمده است تا جهانک داستانی خودش را خلق کند.

دنیایی پر از سیاهی و تلخی و عشق و امید و یاس و خنده و گریه و انتقام. دنیایی که زیر پوست همین شهر قهرمان های بزرگی را خلق کرده است. قهرمان هایی که فراموش کردند راه درست از کدام طرف است و برای رسیدن به آرزوهایشان در منجلاب زندگی گیر می کنند و در باتلاق آرزوهایشان غرق می شوند.

** این یادداشت پس از تماشای فیلم در جشنواره فیلم فجر نوشته شده است

منبع: ماهنامه هنر و تجربه