۳۱ اکتبر (۹ آبان) سالروز درگذشت فدریکو فلینی کارگردان و فیلمنامهنویس ایتالیایی و یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین فیلمسازان قرن بیستم است.
به گزارش «سینماسینما»، فدریکو فلینی که متولد ۲۰ ژانویه ۱۹۲۰ در ریمینی، ایتالیا بود، به خاطر سبک غریزی خود که تلفیقی از تصاویر فانتزی و باروک با بیپیرایگی است، شهرت دارد.
تعدادی از فیلمهای او در نظرسنجی نشریههای معتبر مانند کایه دو سینما و سایت اند ساند از منتقدان در میان بهترین فیلمهای تاریخ سینما جای دارند.
فلینی در دوران کاری خود که تقریباً ۵۰ سال ادامه داشت، برای «زندگی شیرین» برنده نخل طلای جشنواره فیلم کن شد، ۱۲ بار نامزد اسکار شد و چهار فیلم برنده اسکار فیلم خارجیزبان شامل «جاده»، «شبهای کابیریا»، «هشت و نیم» و «آمارکورد» را کارگردانی کرد. او در ۱۹۹۳ در شصت و پنجمین دوره جوایز اسکار جایزه اسکار افتخاری یک عمر دستاورد را دریافت کرد.
«روشناییهای واریته»، «شیخ سفید»، «ولگردها»، «جولیتای ارواح»، «ساتیریکون»، «رم»، «کازانووا»، «شهر زنان»، «و کشتی به راهش ادامه میدهد»، «جینجر و فرد»، «مصاحبه» و «آوای ماه» از دیگر فیلمهای اوست. فلینی ۳۱ اکتبر ۱۹۹۳ در ۷۳ سالگی در رم از دنیا رفت.
تابستان امسال نسخه ترمیمشده فیلم «آمارکورد» در هفتاد و دومین دوره جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد. «آمارکورد» بهنوعی آغازگر مقطع پایانی دوران کاری اوست. قصیده فلینی برای دوران جوانیاش و تصویر طنزآمیز او از شهری کوچک در ایتالیای تحت حکومت فاشیستها در دهه ۱۹۳۰ یکی از شخصیترین فیلمهای او را شکل داد. این فیلم که بازگوکننده خاطرات فلینی از زادگاهش شهر ریمینی در شمال شرقی ایتالیاست، چهل سال پسازآنکه برنده اسکار بهترین فیلم خارجیزبان شد، در لیدو روی پرده رفت.
به تازگی نیز اعلام شد یک شرکت ایتالیایی حقوق ساخت اقتباسی سینمایی از فیلم کلاسیک «زندگی شیرین» را از خانواده فلینی خریداری کرده است و قصد دارد روایتی مدرن از این فیلم ارائه بدهد. فیلم اصلی درباره یک روزنامهنگار با بازی مارچلو ماسترویانی است که با نوشتن مطالب جنجالی و داستان رسواییها امرار معاش میکند. او در تلاشی ناکام برای رسیدن به عشق و خوشبختی چند هفته را در رم میگذراند. «زندگی شیرین» در چهار رشته نیز نامزد اسکار بود و جایزه اسکار بهترین طراحی لباس را برد.
عکسها: کوربیس