این خبر واکنشهای متفاوتی داشت، برخی از سینماگران مخالف و برخی از این ماجرا دفاع کردند. اما بدون شک مهمترین اشخاصی که با این افزایش قیمت مواجه خواهند بود، خود مخاطبان سینما هستند. خانوادههایی که میخواستند اوقات فراغت خود را در نوروز به تماشای فیلم در سینما بگذرانند، در دو راهی رفتن یا نرفتن به سینما قرار گرفتهاند.
به عنوان مثال اگر یک خانواده پنج نفره که مخاطب عام سینما هستند، بخواهند به یکی از سینماهای مدرن بروند و یک فیلم سرگرم کننده و جذاب تماشا کنند، جدا از هزینههایی که برای رسیدن به محل سینما و پارکینگ متحمل میشوند؛ باید ۱۰۰ هزار تومان فقط بابت خرید بلیت سینما پرداخت نمایند.
اما این تازه اول ماجرا است؛ اگر این خانواده کودکی علاقهمند به خوراکیهای پر رنگ و لعاب فروشگاه مواد عذایی یا همان بوفه سینما داشته باشد، اتفاقات شیرین که کم هزینه هم نیست، رخ میدهد. مطمئنا سایر فرزندان و پدر و مادر این خانواده نیز نمیخواهند فقط فیلم تماشا کنند. آنها هم شاید دوست داشته باشند، هنگام تماشای فیلم از تنقلات همان فروشگاه مذکور بهره ای ببرند.
با این اوصاف دیگر تماشای فیلم در سینما یک تفریح لوکس برای خانوادهها می شود و شاید خانواده ها تفریحات دیگر را به رفتن به سینما ترجیح بدهند. با این تفاسیر فیلمسازهایی که میتوانستند روی مخاطبان و بازگشت سرمایه ساخت فیلم خود حساب کنند، شاید نتوانند تصوری صحیح از میزان فروش فیلم خود داشته باشند. اما از نگاه کلانتر این صنعت سینمای ایران است که در خطر است. سینمایی که با افزایش هزینههای تولید و نوسان میزان فروش روبرو بوده است، اینبار با خطری جدیتر یعنی ریزش مخاطب روبرو خواهد شد.
باشگاه خبرنگاران