به گزارش سینماسینما، احمد مسجد جامعی معتقد است نگاه به مقوله صلح نه تنها در فیلم «نفس» بلکه در فیلم «شیار ۱۴۳» از ساخته های نرگس آبیار نیز دیده می شود و یکی از ویژگی های «نفس» علاوه بر بیان دیدگاه صلح طلبی، توجه ویژه کارگردان به سبک زندگی خانواده ایرانی در مقطع خاصی از تاریخ معاصر این سرزمین است.

احمد مسجد جامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان این مطلب  گفت: فرهنگ ایرانی پر از تنوع است، نه تنها تنوع انسانی و فرهنگی که حتی تنوع ارزش‌ها. تنوعی که گاه گمان می‌کنیم نمی‌توانیم تمام بخش‌های آن را زیر یک نگاه واحد جمع کنیم. یکی از ارزش‌های دور و دیر این فرهنگ ارزش دفاع شرافتمندانه از خود بوده است و دیگری که آن نیز به همین دور و دیری بوده است، ارزش تنوع انسانی، قومی و فرهنگی.

او ادامه داد: بسیاری از مردم گمان می‌کنند پذیرفتن یکی از این دو ارزش ملازم نفی آن دیگری است؛ اگر دفاع را گرامی می‌دارند، از تنوع فرهنگی نمی‌گویند و اگر تنوع فرهنگی را به رسمیت می‌شناسند، درباره‌ دفاع لب می‌بندند و سکوت می‌کنند. فیلم «نفس» ساخته نرگس آبیار توانسته بی هیچ ضرب و زور و تصنع این دو ارزش را در یک قاب زیبا کنار هم بنشاند، و اگر از تمام خوبی‌های فیلم تنها همین یکی را در نظر بگیریم نیز شاید کافی باشد که این فیلم را لایق نمایندگی فرهنگی ایران در عرصه جهانی کند.

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران درباره حضور پر تعداد فیلم سینمایی «نفس» در عرصه بین‌الملل گفت: فیلم سینمایی «نفس» جنبه‌های متفاوتی از روایت زندگی ایرانی را در سنین مختلف در زندگی شهرنشینی و روستایی به تصویر می کشد.

او ادامه داد: مخاطب در فیلم سینمایی «نفس» با حجم بزرگی از اطلاعات زندگی مردم در سال های پیروزی انقلاب و جنگ مواجه می شود. اطلاعاتی که در قالب یک فیلم سینمایی داستان آدم های در جنگ را بیان کرده است. فیلم «نفس» علاوه بر بیان دیدگاه صلح طلبی، توجه ویژه کارگردان به سبک زندگی خانواده ایرانی را در مقطع خاصی از تاریخ معاصر این سرزمین نشان می دهد و همین زاویه نگاه از ویژگی‌های این فیلم سینمایی است.

مسجد جامعی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به این مطلب که مفهوم صلح‌طلبی در فیلم «نفس» مبیین اخلاق‌گرایی در خانواده‌های ایرانی است، گفت: یکی از دلایل تحسین فیلم «نفس» توجه به اخلاق در خانواده ایرانی بوده است و آبیار به مقوله دفاع در جنگ تحمیلی به درستی اشاره کرده است و این اخلاق‌گرایی مرا یاد دوران جنگ و روحیه صلح‌طلبی ایرانی انداخت چراکه به خوبی به یاد دارم که در مواجهه با اسیران عراقی خیلی اخلاقی عمل می‌کردیم.

او تاکید کرد: اخلاق‌گرایی در جنگ تحمیلی نه تنها در نوع برخورد با اسرای عراقی بلکه در برنامه‌ریزی و مختصات جنگی نظامیان نیز وجود داشت. به عنوان مثال بمباران شهرهای عراق در دستور کار نبود و جنگنده‌های ایرانی بر فراز شهرهای عراق می‌رفتند، اما بمباران نمی‌کردند و یا از وسایل کشتار جمعی استفاده نمی‌کردیم. بنابراین در جنگ تحمیلی جنگ نمی‌کردیم بلکه تمام قد از میهن خود دفاع می‌کردیم.

عضور شورای اسلامی شهر تهران یادآور شد: دفاع از میهن را در فیلم «نفس» هم به خوبی شاهد بودیم و مخاطب در فیلم مشاهده می‌کند که با وجود به شهادت رسیدن بهار و جانباز شدن غفور، پدر همچنان داوطلبانه به جنگ می‌رود. نوع روایت آبیار به گونه‌ای نیست که تمایل به جنگ کردن و یا تجاوز به کشور را نشان دهد.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه تاکید کرد: فیلم «نفس» آشفتگی که پدیده شوم جنگ در زندگی جمعی و خانوادگی مردم ایجاد می‌کند را به تصویر می‌کشد. ضمن اینکه یکی از دلایل موفقیت این فیلم روایت حسی خانم آبیار است که به نظر می‌رسد به نوعی روایت مولف اثر از کودکی خود است به خصوص اینکه فیلم از نگاه یک دختر بچه روایت می‌شود.

این مدیر فعال در عرصه فرهنگ و هنر درباره ساختار روایی فیلم «نفس» گفت: اغلب کارگردان ها در روایت داستان های خود به نوعی گزینشی عمل می کنند اما در فیلم «نفس» به هیچ عنوان نگاه گزینشی وجود ندارد و فیلم همه ماجرا را با جزئیات کامل بیان می کند.

او در پایان گفت: علاوه بر مفهوم صلح‌طلبی یکی دیگر از دلایلی که این فیلم توانست جایزه سیمرغ زرین نگاه ملی را از سی و چهارمین جشنواره ملی فیلم فجر از آن خود کند این بود که مجموعه حال و احوال یک خانواده ایرانی و در نگاه کلی علایق ملی را بازتاب می‌داد و حس زمان و مکان در فیلم قابل درک بود و به هیچ عنوان اثری بی‌زمان و مکان مشاهده نمی‌کردیم.

مسجدجامعی در پایان صحبت‌های خود در پاسخ به این سئوال که آیا این فیلم می‌تواند سینمای ایران را در عرصه بین‌الملل نمایندگی کند، گفت: قطعا می‌تواند. اساسا یکی از دلایل انتخاب فیلم «نفس» برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی، روایت درست از فهم زندگی ایرانی در این اثر سینمایی است. بنابراین انواع زندگی با فرهنگ‌های متفاوت را در این فیلم سینمایی می‌توانستیم ببینیم. به این معنا که بخشی از زندگی مهاجران هندی، هموطنان یزدی، لهجه قمی و .. را شاهد بودیم و همین هم‌زیستی مبین روحیه طلح‌طلبی ایران و ایرانی است. در نتیجه نرگس آبیار فیلمی ساخته که نمونه‌های آن در زندگی اجتماعی افراد جاری است.

منبع: خبرآنلاین