یک کارشناس حوزه پخش بین‌الملل تاکید کرد نباید بازار ایران را با بازار فیلم بالیوود و هالیوود که جنبه‌های تجاری و جذابیت ظاهری دارند، مقایسه کرد.
به گزارش سینماسینما، وحید اسفندیاری مدیرعامل شرکت ایریماژ درباره تمرکز پخش‌کننده‌های فیلم بر جشنواره‌ها و غفلت‌شان از بازارها گفت: جشنواره‌های بین‌المللی ویترینی برای عرضه فیلم‌ها هستند، وقتی می‌خواهید فیلم‌تان را به دنیا معرفی کنید که مورد توجه خریداران، منتقدان و علاقه‌مندان به فیلم و سینما باشد، جشنواره‌های بین‌المللی بهترین ویترین برای این کار هستند. وقتی فیلمی را به جشنواره‌ای ارسال می‌کنید، آن را به بازار عرضه هم می‌فرستید و وقتی فیلم‌تان توجه مخاطبان و منتقدان را جلب می‌کند، طبیعتا خریداران پلتفرم‌ها و شبکه‌های مختلف تلویزیونی که در آن رویداد حضور دارند، پیگیر دیدن و خریدن فیلم می‌شوند.
او ادامه داد: جشنواره‌ها از هزاران فیلمی که در دنیا تولید می‌شود، تعدادی فیلم خوب را بر اساس معیارهای خود انتخاب می‌کنند، پس طبیعی ا‌ست برای خریدار فیلم مورد علاقه‌اش را از فیلم‌های منتخب جشنواره‌ها خریداری کنند، مثل این می‌ماند که فیلم‌ها یک بار غربال شده‌اند و از میان فیلم‌های غربال شده اقدام به خرید کنند. باید از ویترین جشنواره‌های بین‌المللی استفاده کرد چراکه راهی به بازارهای فیلم در سراسر دنیا هستند.
اسفندیاری مدیرعامل شرکت ایریماژ درباره تفاوت خرید فیلم‌های سینمایی، مستند و کوتاه در بازارهای جهانی تصریح کرد: درحالی که تلاش برای عرضه فیلم، چه کوتاه، چه مستند و چه داستانی برابر است اما فیلم‌های کوتاه و مستند نسبت به فیلم‌های سینمایی خریداران و طرفداران کم‌تری دارند، رقم‌های کم‌تری برای‌شان پرداخت می‌شود و بازدهی و برگشت سرمایه کم‌تر خواهد بود. اخیرا بخش خصوصی در این زمینه فعال‌تر شده و تعداد کسانی که فیلم‌های بلند سینمایی، مستند و کوتاه را توزیع می‌کنند بیشتر شده‌اند، در گذشته چند مرکز دولتی برای عرضه فیلم وجود داشت که معمولا مجموعه‌ای متشکل از فیلم‌های سینمایی، مستند و کوتاه داشتند که کم‌کم تخصصی‌تر شد، برای‌شان تفکیک قائل شدند و هر مرکز، فیلم‌های مربوط به خود را مدیریت کرد.
این کارشناس حوزه پخش بین‌الملل گفت: ما در زمینه توزیع فیلم موفق بوده‌ایم. برخی فیلم‌ ایرانی را با فیلم‌های بالیوود و هالیوود مقایسه می‌کنند و می‌گویند که ما چرا نتوانسته‌ایم بازار دنیا را فتح کنیم درصورتی که شهرت سینمای ایران به فیلم‌های تجاری نیست، بلکه سینمای خاص خود را دارد، ایرانی‌ها فیلم‌هایی ساده، لوباجت، انسانی، همراه با داستانی ساده راتولید می‌کنند و بر همین اساس شهرت یافته‌اند پس نمی‌توان آن را با بازار فیلم بالیوود و هالیوود که جنبه‌های تجاری و جذابیت افکار عمومی را دارند، مقایسه کرد چراکه هدف ما نیز این نبوده است.
او درباره تعداد جایزه‌های جشنواره‌های ایرانی، به‌خصوص «سینماحقیقت» که برخی معتقدند، زیاد است، تصریح کرد: خیلی موافق تعدد جوایز در جشنواره‌ها نیستم و اگر جشنواره‌ها به‌صورت تخصصی‌تر به فیلم‌ها نگاه کنند، بهتر است اما به‌نظر می‌رسد که دست‌اندرکاران جشنواره‌ها، به‌خصوص «سینماحقیقت» آنقدر فیلم‌های خوبی را در حوزه مستند دریافت می‌کنند که می‌خواهند از آثار باارزش حمایت کنند.
اسفندیاری در پایان خاطرنشان کرد: ما در زمینه عرضه فیلم و برگزاری جشنواره‌ها موفق بوده‌ایم، اما باتوجه به تغییر دبیران جشنواره و اعمال سلیقه آن‌ها در روند رویداد، جوایز و روند انتخاب فیلم‌ها کمی تغییر کرده‌اند که در همه جای دنیا طبیعی است، تنها باید امیدوار بود که این روند به‌صورت تخصصی‌تر با انتخاب افراد سینمایی‌تر که با دید تخصصی به مساله نگاه می‌کنند، پیش روند، نه کسانی که صرفا برای شهرت به مسئولیت انتخاب و داوری برگزیده می‌شوند.