مسعود ده نمکی با انتشار یادداشتی در وبلاگ خود ، به اظهارات کیانیان پاسخ داد.
به گزارش سینماسینما،متن کامل یادداشت ده نمکی به شرح زیر است :
سلام.جناب آقای کیانیان!
صورت مسئله من فقر مردم یمن نبود بلکه ظلم ۲۸ کشور علیه یک ملت بود.
جریان روشنفکری در غرب در حوزه سینما و ادبیات و حتی ورزش به صورت نمادین هم که شده سمت مظلوم می ایستد و این به معنی تثبیت فقر نیست.
به عنوان مثال «مارلون براندو» در مراسم اسکار سال ۱۹۷۳ شرکت نکرد و به جای خود «ساشن لیتل فزر» از فعالان مدنی سرخ پوست را فرستاد و او هم در اعتراض به بد رفتاری با آمریکاییهای جدید با سرخپوستان بومی بیانیه خواند و اتفاقاً مثل اینجا از سوی حضار «هو» شد.
آیا «براندو» سرخپوستها را تحقیر کرده یا در برابر ظلم هم نژادان خود ایستاده؟
یا همین چندى پیش خانم «اسکارلت جوهانسون» وقتى فهمید «بن سلمان» ولیعهد عربستان سرمایهگذار فیلم «ریدلى اسکات» میباشد از بازى در این فیلم انصراف داد. بامنطق شما خانم جوهانسون باید به «خاشقچى» دفاع شخصى یاد میداد نه اینکه با انصراف از رفتار ظالمانه عربستان تبرى میجست!
یا خانم «ونسا ردکریو» بازیگر فیلم «جولیا» علیرغم آتش زدن تصاویرش در بیرون سالن اسکار بخاطر ساخت مستندى در دفاع از فلسطینىها در مراسم رسمی از کودک کشى رژیم صهیونیستى سخن گفت.
یا «گابریل سولانو» بازیکن سابق تیم ملى آرژانتین پس از لغو دیدار تیم ملى کشورش با اسرائیل بهجای حساب کتاب ورزشی و تدارکاتی نوشت: «فوتبال هرگز به خون فلسطینىها آلوده نمیشود و رونالدو هم گفت: طرفدارى از کودکان فلسطینى را با حمایت رئیس اسرائیل عوض نمیکند.» او حتى در پایان بازى پرتغال با رژیم صهیونیستى حاضر به تعویض پیراهنش با بازیکن تیم مقابل نشد و در پاسخ خبرنگاران گفت «من در خاک فلسطینم.» یا مارادونا ستاره فوتبال جهان پرچم فلسطین را درمقابل عکاسان بالا برد. «کاکا» بازیکن برزیلى از مردم غزه دفاع میکند و «هازارد» ستاره بلژیکى چلسى در دفاع از غزه در طول مسابقات واکنش نشان میدهد.
کمپین پنج نفره هنرپیشه هاى هالیوودى در محکومیت اسرائیل نیز از این دسته است. آیا این رفتارها تحقیر مردم فلسطین بوده یا اقداماتى نمادین؟
من برای شما به عنوان یک پیشکسوت احترام قائلم اما این سخنان شما استدلال و بنیان درستی ندارد! کافی است یکبار دیگر سخنان من را به صورت کامل گوش دهید تا متوجه شوید که من فقط توقع یک رفتار نمادین در برابر ظلم را داشتم نه ترحم به رقیب.
این که از هزاران نفر یکی تختی یا پوریای ولى و یا حتی مارلون براندو می شود به نداشتن همین نگاه اصالتسود برمیگردد.
من دوست داشتم شما از منظر فرهنگی به سخنان من نگاه می کردید نه سیاسی و حتی ورزشی .
بله در حوزه سیاست ماکیاولى مردانگی جایی ندارد، در حوزه ورزش قهرمانی هم، هدف وسیله را توجیه می کند .اما در حوزه اخلاق و فرهنگ که شما یکی از نماد های آن هستید همه چیز ذیل اخلاق تعریف می شود. حتی کمتر گل زدن به رقیب به نشانه همدردی!
امیدوارم تیم ملی کشورمان در این دوره بدرخشد و به قهرمانی برسد و موجبات شادی مردم شود.