سینماسینما: مسعود پویا، روزنامهنگار، در همشهری نوشت:
با گذشت بیش از یک هفته از پایان جشنواره، هنوز خبری از رفع ابهام از ۲ اتفاق مهم فجر چهلم نیست؛ اینکه چرا سیمرغ مردمی اهدا نشد و چگونه اسامی برگزیدگان لو رفت. در هر دو مورد برگزارکنندگان جشنواره از پیگیری و بررسی خبر دادهاند و ما همچنان منتظر اخبار تکمیلی دفتر جشنواره هستیم؛ اینکه با سند مشخص شود آیا تخلفات گستردهای در مورد آرای مردمی رخ داده است؟ (در این زمینه کارگردان و تهیهکننده فیلم «شادروان» به اسناد و مدارکی اشاره کردهاند که در اختیار دبیر جشنواره قرار گرفته است.) به هر حال اتهامی زده شده که دامن فیلمی را گرفته که تا روز آخر صدرنشین جدول آرای مردمی بود. تنها صدای مخالف در مورد حذف سیمرغ مردمی هم از تهیهکننده همین فیلم برخاست و او هم خواستار توضیح مستدل در اینباره شد که البته در این زمینه محق هم هست؛ چون عملا اتهام مهندسی آرا به او زده شده است. به هر حال باید مشخص شود چرا و چگونه دبیر جشنواره به این نتیجه رسید که آرای مردمی قابل استناد نیست. قرار هم بر همین بود. قاعدتاً باید براساس اسناد و شواهدی چنین تصمیم مهمی گرفته شده باشد. بدون انتشار توضیحات مستدل ما فقط با انبوهی از ابهامات و اتهامات اثبات نشده روبهرو هستیم که دودش به چشم سازندگان «ملاقات خصوصی» رفته است. آبرویی ریخته شده بیآنکه دلایلی ارائه شود. مورد دیگر لو رفتن آرای داوران بود. بررسی اینکه چگونه یک سایت بلیتفروشی بلافاصله پس از آغاز مراسم اسامی برگزیدگان را اعلام کرد، نباید این قدر دشوار و وقتگیر باشد. در این زمینه هم یکی از فعالان رسانهای متهم به لو دادن آرا شده است و البته در فضای مجازی مرتب اخبار زردی درباره اختلاف میان داوران جشنواره منتشر میشد که درصورت صحت، شاید بتوان ردپای لو رفتن برندگان سیمرغ را هم از همین مسیر ردیابی کرد. نخستین منبع منتشرکننده اسامی هم که مشخص است و از این طریق هم میشود ماجرا را پیگیری کرد. اختتامیه جشنواره ۲۲بهمن برگزار شد و تاروز پایانی بهمنماه خبری از توضیحات برگزارکنندگان فجر چهلم در این رابطه نشد. درباره چهلمین جشنواره فیلم فجر گفتنیها بسیار است، اما میشود از مدیران سازمان سینمایی خواست عجالتا در مورد همین ۲ موضوع توضیحاتی قانعکننده به افکار عمومی ارائه کنند؛ کاری که هم به نفع سینمای ایران و مخاطبانش است و هم به سود سازمان سینمایی و دفتر جشنواره که اعتبارش زیر سؤال رفته است و با پشت گوش انداختن و همهچیز را شامل مرور زمان کردن، هیچ اعتمادی بازنمیگردد و هیچ اعتباری بازسازی نمیشود.