آزاده باقری: تکراری نمی‌شود و همچنان هم می‌تواند مخاطب‌های بسیاری را به سینما بکشاند و آنها را با تلویزیون آشتی دهد. این موضوع یک موضوع عجیب و جالب است که روایت‌های دهه شصت به هر طریقی چطور می‌تواند همچنان برای مخاطبان و سازندگان آن جذابیت خود را حفظ کند؟!
دهه شصت و دورانی که در آن سال‌ها سپری شد دهه عجیبی است. دهه‌ایست که بسیاری در آن خاطرات مشترک دارند. خاطراتی که شاید در هیچ دهه‌ای نتوان به این میزان اشتراک رسید. برای همین هم یادآوری‌‌ چه تلخ و چه شیرین‌اش محبوب است و به دل‌ها می‌نشیند.
سریال «وضعیت سفید»، ساخته حمید نعمت‌الله شاید یکی از بهترین و جذاب‌ترین سریال‌هایی بود که توانست همه را با خود به دهه شصت ببرد و تا آخرین قسمت مخاطب را با خود همراه سازد.
بعد از آن هم شاید بتوان رتبه بهترین سفر زمان به دهه شصت را به فیلم سینمایی «نهنگ عنبر» به کارگردانی سامان مقدم داد. فیلمی که به خوبی تمام وقایع جوان‌های آن دوران را یادآور شد؛ بدون آنکه لحظه‌ای لبخند را از روی لب مخاطب بردارد.
البته لازم به ذکر است رضا عطاران بازیگر توانمندی است که در زمینه موفقیت فیلم‌هایی که به دهه شصت می‌پردازد نقش بسیار مهمی داشته و یادآوری آن دوران را به بهترین شکل ممکن پیش برده. بنابراین یادآوری و مرور دهه شصت و جذابیت روایت آن را می‌توان مدیون این بازیگر هم عنوان کرد.
چون رضا عطاران بعد از «نهنگ عنبر» نیز توانست در نقش‌های گوناگون بدون آنکه یادآور نقش‌های قبلی‌اش باشد مخاطب را با خود به دهه شصت و آن دوران و خاطرات فراموش نشدنی‌اش ببرد.
فیلم سینمایی ابوالحسن داوودی به نام «هزارپا» از جمله آنهاست. فیلم موفقی که در زمینه پرداختن به دوران دهه شصت توانست خوش بدرخشد. و باز هم رضا عطاران در فیلم سینمایی «مصادره» نخستین کار کارگردانی شده توسط مهران احمدی نیز موفق شد به خوبی بازی کند و تماشاگر را با خود تا دهه شصت از زاویه‌ای متفاوت ببرد.
این روزها فیلم سینمایی «فسیل» ساخته کریم امینی به عنوان پربیننده‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران در سال اول اکران شناخته می‌شود و با فروش بیش از ۳۲۴ میلیارد تومان، پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران لقب گرفت. فیلمی که باز هم بیشترین پرداخت‌اش به سال‌های دهه شصت برمی‌گردد و فروش بالا و استقبال زیاد از این فیلم نشان داد که همچنان موضوع دهه شصت و خاطرات آن می‌تواند تماشاگران را به سینما بکشاند.
به هر حال برای دم‌دستی نشدن این سوژه، خلاقیت در پرداختن به آن نیز بسیار مهم است و باید از ویژگی که دارد نهایت بهره را برد تا مانع لوث شدن آن شوند. آن وقت است که همچنان می‌توان انتظار داشت ساخته‌هایی بهتر از این دوران در راه باشد. کاری که در فیلم سینمایی «پرویز خان» ساخته علی ثقفی نیز رخ داد و با نگاه متفاوتی که نسبت به فوتبال دهه شصت داشت توانست عمق تازه‌ای به این دوران ببخشد. اتفاقی که ثابت می‌کند این دوران همچنان جای کار دارد و لازم است تا فیلمنامه‌نویس‌ها، کارگردان‌ها و بازیگران در این عرصه به درستی گام بردارند و زاویه‌های جدید را کشف کنند تا خوش بدرخشند و آثار خاطره‌انگیز و ماندگاری را را به ثبت برسانند.