اظهارات جالب محمدحسین فرحبخش پیرامون گروه سینمایی هنر و تجربه که در ماهنامه هنر و تجربه چاپ شد.
به گزارش سینماسینما، فرحبخش در این یادداشت آورده است:
فیلمهایی مانند «سوتهدلان»، «نفرین»، «قیامت عشق»، «شازده احتجاب» و… فیلمهایی هستند که بهطور طبیعی به جریان هنر و تجربه تعلق دارند و نیازی وجود ندارد که یک گروه سینمایی برای فیلمهای هنر و تجربه تشکیل شود. فیلمهای هنر و تجربه هم باید مانند سایر فیلمها بهطور عمومی و سراسری اکران شوند. تشکیل این گروه سینمایی یک بدعت است و در آن هر فیلمی با کیفیت پایین نشان داده میشود. من بسیاری از این فیلمها را دیدهام و بالای ۹۰ درصد این فیلمها آثار قابل اعتنایی نیستند و اکران آنها بر پرده سینما خجالتآور است. بسیاری از این فیلمها نه تماشاگر دارند و نه تجربهگرا هستند، بلکه برآمده از توهمات شخصی است. ما در عمده این آثار چه تجربه نویی میبینیم؟
نمیشود به این بهانه که مثلا آثاری مانند فیلمهای عباس کیارستمی اکران نمیشوند، یکسری فیلم را به یک شکل و تحت عنوان هنر و تجربه اکران کرد. فیلمهای کیارستمی هیچ موقع کنار نمیماند. من به سینمای کیارستمی علاقه دارم و به نظرم هنر و تجربه واقعی آثار اوست. متاسفانه در این سینما یک کیارستمی واقعی وجود دارد و بقیه بدلی هستند. اگر فیلمهای کیارستمی پخشکننده خوب داشت، حتما در اکران موفق میبود. سینمای ایران به واسطه کیارستمی در دنیا شناخته شده است و جزو افتخارات سینمای ما محسوب میشود. همانطور که آثار فرهادی برای ما افتخارات زیادی به همراه داشته است. چطور میشود سینمایی که در همه جا موفق است، در اکران ناموفق باشد؟ حتما اگر آثار کیارستمی پخشکننده خوبی میداشت، در اکران هم موفق میشد. من نهتنها امروز -که بر اثر درگذشت کیارستمی و جو مردهپرستی همه حامی او شدهاند- بلکه همیشه مدافع سینمای عباس کیارستمی بودهام.
مجید برزگر، شهرام مکری و محسن امیریوسفی فیلمسازان موفقی هستند که اگر هنر و تجربهای هم وجود نداشت تا این آثار را اکران کند، در اکران عمومی موفق میشدند. قرار نیست بهخاطر این فیلمسازها یک لشکر به راه انداخته شود و یک عده به دنبال آن به راه بیفتند. نمیشود ۲۰۰هزار آدم آورد تا ۳ نفر خروجی داشته باشد. قبل از انقلاب هم فیلمهای هنری و تجربی زیادی ساخته میشد و در چرخه مرسوم پخش و اکران میشد. آن جریان حرکت طبیعی خودش را داشت و نیازی به گروه هنر و تجربه وجود ندارد. اساسا هنر و تجربه باری را از دوش سینمای ما برنداشته است.
اکران فیلمهای مستند در هنر و تجربه چه لزومی دارد؟ جای نمایش مستند تلویزیون و جشنواره است. فیلمهای مستند فیلمهای خوبی هستند و من به آنها علاقه دارم، اما نمایش مستند باید هدفمند باشد. متاسفانه شرایط متحجرانه صدا و سیما باعث شده است بسیاری از فیلمها در جایگاه اصلی خودشان اکران نشوند. در این صورت میتوان این مستندها را در جشنوارههای مختلف به نمایش گذاشت. اکران مستند بر پرده سینما لزومی ندارد.
ماهنامه هنر و تجربه