نارضایتی هنرمندان و نخبگان فرهنگی نسبت به عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موجب حرف و حدیث‌های بسیاری درباره آینده این وزارتخانه شده است.
هیچ کس نمی‌تواند انکار کند که بیشترین انتقادات نسبت به مسائل فرهنگی کشور از سوی اهالی فرهنگ و هنر طی چهار سال گذشته رخ داد. این انتقادات حتی بطور صریح و مکرر از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز مطرح شد. به طوری که معظم له بارها از کلیدواژه‌هایی چون «نفوذ»، «ولنگاری فرهنگی»، «مختل بودن دستگاه‌های فرهنگی»، «آتش به اختیار» و … استفاده کردند و مردم را به کار فرهنگی خود جوش و تمیز فراخواندند. همه این مسائل گواه آن هستند که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کنونی یعنی سیدرضا صالحی امیری که هنوز یک سال هم از انتصابش به این مسئولیت نگذشته، با چالش‌های متعددی مواجه است.
نکته مهم این است که حتی درون خود دولت و اردوگاه اعتدالگرایان نیز رضایت چندانی از عملکرد صالحی امیری وجود ندارد. انتشار موقت خبر برکناری صالحی امیری از وزارت ارشاد توسط سایت خبرآنلاین (وابسته به معاون مطبوعاتی همین وزارتخانه) که بعد از زمان کوتاهی حذف شد، یکی از نشانه‌های این اختلاف درونی است. با این حال، سوال این است که اگر صالحی امیری قرار نیست وزیر ارشاد دولت دوازدهم باشد، چه کسی جایگزین وی خواهد شد؟ تا به حال چند گزینه از میان معاونین فعلی و گذشته صالحی امیری در این وزارتخانه مطرح شده است که با توجه به سابقه شان، توان ایجاد تحول و ارتقای وزارت ارشاد را ندارند.