فخرالسادات محتشمی‌پور، فعال سیاسی، مطلبی را در صفحه اینستاگرام خود درباره فیلم «به دنیا آمدن» به کارگردانی محسن عبدالوهاب، منتشر کرد.

به گزارش سینماسینما، او نوشت: «دیروز توسط عوامل فیلم دیدنی «به دنیا آمدن» به تماشای این فیلم در سینما فرهنگ دعوت شدیم. فیلمی زیبا و تاثیرگذار بود با سوژه ای متفاوت. کارگردان به موضوع سقط جنین پرداخته بود و بازیگران فیلم هنرمندانه نقش خود را بازی کرده اند تا به نوعی تقابل سنت و مدرنیسم را در عصر سرگشتگی انسان های محصور میان محدودیت ها و چالش های متفاوت به نمایش بگذارند.

در نگاه اول روابط عاطفی و انسانی و اخلاقی در خانواده کوچکی که امکان به دنیا آمدن عضو چهارم آن گویی نه تنها نوید دهنده نبوده بلکه آژیر خطر را در آن به صدا درآورده بود، حس لذت و آرامشی را به بیننده می داد. بیننده ای که تحت تاثیر فیلم های رایج سینمایی و سریال های تلویزیونی چشم و گوشش به جنگ و دعوا و تنش و چالش های مدام در خانواده ی ایرانی عادت کرده است و دیدن خانواده ی متعادلی که زوجین در آن قربان صدقه یکدیگر بروند و آشکارا به یکدیگر عشق بورزند برایشان نوظهور است.

اما ترس از آینده و هراس از تغییرات منجر به عقبگرد و سیر قهقرایی زندگی، مرد را وادار به تصمیمی می کند که همسرش نمی تواند با او همساز و همراه شود. این که در جریان فیلم جوان ترها حکم به دنیا نیامدن می دهند و بزرگترها به نفع به دنیا آمدن رای می دهند و بر رای خود پافشاری می کنند، نه تنها به تضاد سنت و مدرنیسم برنمی گردد بلکه متاثر از تجاربی است که نسل قبلی بدان دست یافته و نسل نو از آن هراسناک و گریزان است.

من به عنوان یک مادر پری را تحسین می کنم که در کنشی فطری تصمیمی آگاهانه و منصفانه برای به دنیا آوردن فرزند دوم می گیرد و زنانه بر سر این تصمیم می ایستد. تصمیمی که نه تنها او را خانه نشین نمی کند بلکه عزمش را برای اثبات خود با پرورش استعدادهای ذاتی و بهره گیری از دانش و تجربیات اکتسابی، استوارتر می سازد. و در دل دعا می کنم فرصتی که این زن- همسر- مادر به شویش داده تا در تنهایی فکر کند و به تصمیم برسد، او را با خانواده همراه کند. از همان دست آرزوهای مادرانه که پایان همه قصه های عالم را خوب و شیرین می طلبد.»