سینماسینما، هوشنگ گلمکانی

تصویری از زندگی روزمره‌ی ما در روزی نه‌چندان معمولی و نه‌چندان غیرعادی. عین همه‌ی روزهای زندگی در خیابان‌های تهران، اگر از خانه بیرون بیاییم برای چند سفر درون‌شهری. با ریتم و التهاب و همه چیز این شهر؛ و به‌خصوص با حضور پررنگ گوشی‌های همراه و فضای مجازی و استفاده‌ی مداوم از آن، چه وضعیت‌مان اضطراری باشد و چه نباشد.

شاید خیلی وقت‌ها از خودمان بپرسیم اگر این «چیز» از زندگی‌مان حذف شود چه خواهد شد و زندگی‌مان به چه شکل درمی‌آید؛ و حالا این فیلم اسماعیل میهن‌دوست به شکل مؤکدی و البته به طور غیرمستقیم همین سؤال را به یادمان می‌آورد؛ فیلمی که اگر این «چیز» در زندگی‌مان نبود اصلاً ساخته نمی‌شد؛ و حالا که شده، خوب ساخته شده و تصویر هر روزمان را در آن می‌بینیم.