«محمد علی خان مُردن هم دل خوش می‌خواهد.

استاد کشاورز حداقل می‌گذاشتی این ویروس عالم‌سوز تمام شود. حداقل می‌توانستیم به آن دنیا بدرقه‌ات کنیم. چرا اینقدر مظلوم و تنها؟ کاش می‌شد همه با هم گریه کنیم. نه برای تو که حتما جای بهتری می‌روی. برای خودمان که رفیقی و استادی را از دست دادیم. خلاصه که کار خوبی نکردی.

«مردی که موش شد» را یادت هست؟ چقدر با هم می‌خندیدم. مرحوم احمد بهبهانی  ـ نویسنده فیلمنامه ـ می‌گفت اگر شما نبودید، این قصه در نمی‌آمد. فیلم «مادر» که جای خودش را داشت. وقتی مرا به خانه راه نمی‌دادی، مرحوم چهره‌آزاد چقدر می‌خندید و می‌گفت بعد از فیلمبرداری همدیگر را ماچ کنید و مرحوم علی حاتمی به ما می‌خندید که همدیگر را در آغوش می‌کشیم.

فیلم «دلشدگان» که بماند همه با هم پر از خاطره برگشتیم. در « یک مرد یک خرس» چه شوخی‌هایی که با خرس نمی‌کردیم. مرحوم نادره، مرحوم گرمسیری و الان باید بگویم مرحوم محمد علی کشاورز ! باشد که روزی در آن دنیا همه با هم گروهی درست کنیم و همه دور هم باشیم.

به امید دیدار.»

محمد علی کشاورز ۲۵ خرداد ماه در سن ۹۰ سالگی درگذشت و فردا ۲۷ خرداد ماه به خاک سپرده می‌شود.