فرزانه متین-مینی سریال رژیم که تازه ترین سریال HBO در ژانر درام است به کارگردانی و نویسندگی ویل تریسی به تازگی به پایان رسیده است.
این اثر طنز و سیاسی در دل یک حکومت مدرن و مستبد است که صدر اعظمی به نام کانسلر النا ورنهام،یک شخصیت مالیخویایی،خود شیفته که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کند در یک کشور خیالی که پیش از آن پدرش در راس قدرت بود،رهبری می کند.در این حال،یک سرجوخه به نام هربرت زویاک که اخیرا به قتل عام معدنچیان معترض به شرایط بد کاری دست زده وارد کاخ و ‌‌مورد اعتماد النا می شود و در ابتدا نقش رطوبت سنج صدر اعظم را بر عهده می گیرد سپس تا جایی پیش می‌رود که همسر النا می شود.

این سریال در ابتدا قرار بود به نام کاخ پخش شود.موفقیت نسبی رژیم را باید مدیون بازی کیت وینسلت به عنوان فردی شکننده،آسیب دیده،متوهم و در عین حال کاریزماتیک دانست.او با نمایشی درخشان،عمیق و شخصیتی چند لایه که در حال مبارزه با ترس‌هایش هست در مرکز توجه سریال قرار دارد.افتادگی لب پایین او‌در اکثر لحظه ها،از دیگر هنرنمایی این بازیگر است.به گفته ی خودش وی از هیچ شخصیت خاصی الهام نگرفته است.این سریال یک آینه عبرت و تامل برانگیز بر حکومت های دیکتاتوری بی ثبات است که در میان ابر قدرتهای چون امریکا و چین دست به دست می شود.
در واقع سریال رژیم با تمرکز بر موضوعاتی چون قدرت،خیانت و رهایی از ترس ،بیننده را به تامل وا می دارد.
این سریال ۶ اپیزودی چندان نظر منتقدان به غیر از بازی درخشان کیت وینسلت جلب نکرده است.«یک خادم حقیر مردم» عنوانیست که از سوی نشریه های معتبر برای این سریال در نظر گرفته شده است.
بحث عدالت و مسئولیت اخلاقی در جامعه از پیام های مهم فیلم است.همچنین علاوه بر مضامین سیاسی،مضامین انسانی قابل توجه است.تاریخ همواره نشان داده است کسانی که بر مسند قدرت هستند وقتی از لحظ روانی خود را متمایز از سایر انسان ها بدانند به تبع سیاست داخلی و خارجی آن ها تنش زا و‌متزلزل می شود.در کل سریال رژیم را باید اثری درباره قدرت دیکتاتورها دانست.
هر چند که این سریال نظرات مثبتی را کسب نکرده اما تماشای آن سرگرم کننده ‌قابل تامل است.
رژیم در بخش ها ی ،طراحی صحنه و لباس و‌موسیقی خوب عمل کرده است.
در انتها باید گفت این اثر با توجه به کم ‌‌کاست هایی که دارد ،فیلمی فکربرانگیز برای مخاطب است و این سوال پیش می آید که رژیم ،کدام کشور را شبیه سازی کرده است،آیا پاس دادن های جمهوری خواه ‌‌و دموکرات ایالات متحده مد نظرش بوده یا تصویری از دیکتاتورهای پیشین اروپای شرقی یا دیکتاتورهای خاورمیانه؟