ما خیال مان راحت است که هرچقدر فرار مغزها از کشور هم داشته باشیم باز در حوزه مغز کم نمی آوریم. نمونه اش همین آقای ابطحی، نماینده محترم مجلس. دیروز داشتم فکر می کردم که کاش به خاطر نامه ای که به رئیس سازمان بهزیستی دادند، جایزه نوبل مدیریت ۲۰۱۸ را به آقای ابطحی بدهند. بعد دیدم، درخواست اخراج «رئیس اورژانس اجتماعی کشور» به خاطر رسانه ای شدن موضوع تجاوز به یک دختر پنج ساله، صرفاً یک کار مدیریتی نیست؛ یک کار رسانه ای، خلاقانه، اجتماعی، فضایی و… است. واقعاً به ذهن هیچکس نمی رسید که ممکن است متجاوزین، غیر از تجاوز انگیزه دیگری داشته باشند. اما آقای ابطحی با یک ریزبینی مثال زدنی به این موضوع پی بردند. باور کنید «ابطحی» صرفاً یک شخص نیست، یک دریچه تازه برای حل مشکلات است، یک سبک زندگی است که قدرش را نمی دانیم. ما باید خودمان «جایزه ابطحی» را طراحی کنیم و به هرکس که دنیا را با این راهکارهای هوشمندانه متحول می کند اهدا کنیم.
مثلاً چند وقت دیگر جام جهانی شروع می شود. آمدیم ایران در این بازی ها از گروهش حذف شد. چرا باید مسابقات را به صورت مستقیم پخش کنیم تا سیاه نمایی شود؟! وقتی انگیزه گل زدن رونالدو به ایران معلوم نیست، چرا باید ذهن مردم را درگیر کنیم؟! یا در مورد اختلاس هایی که در کشور صورت می گیرد. حالا یک بابایی آمده و چند هزار میلیارد پول را برده و از کشور فرار کرده. هِی بیاییم در اخبار بگوییم که انقدر اختلاس شده، دردی از کسی دوا می شود؟ مردم این همه مشکل دارند، چرا خاطرشان را مکدر کنیم؟ آن هم وقتی که انگیزه مختلس را نمی دانیم. مگر قبلاً مادربزرگ ها پول را در جوراب شان قایم نمی کردند و هر از چندگاهی به ما جایزه می دادند و کلی خوشحال می شدیم؟! شاید این بنده خدا پول را برده یک جای امن بگذارد برای روز مبادا که ما را سورپرایز کند. این رسانه ها چقدر بی ذوق اند که می خواهند شگفتانه اختلاسگران را خراب کنند.
البته ریشه همه این مشکلات در فضای مجازی است. اگر فضای مجازی نبود، هیچ خبری هیچ جایی پخش نمی شد و آرامش جامعه انقدر به هم نمی خورد. بیست-سی سال پیش در هر محله نهایت یک خانواده تلفن داشت و اگر شخصی می خواست از فک و فامیلش خبر بگیرد، برایش نامه می نوشت. انصافاً آن زمان ها کنار «ملالی نیست جز دوری شما» هیچ کس نمی آمد خبر تجاوز و اختلاس را بگوید و سیاه نمایی کند. کاش آقای ابطحی یک نامه به وزیر ارتباطات بزند و بگوید اینترنت، موبایل و تلفن ها را هم جمع کنند تا برگردیم به عهد پست و تلگراف و همه باهم خوشحال و شاد و خندان زندگی کنیم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- نمایشگاه نقاشی «درخت جان» در گالری کاما
- رضا شیخی فیلمبردار سینمای ایران درگذشت
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- ده جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان» ایرانی/آمریکایی
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»