عقیل قیومی – تصورش هم هیجان انگیز است که چهل و اندی سال پیش مرحوم غلامعلی پورعطایی دوتارنواز و بزرگمرد موسیقی مقامی خراسان در میدانگاه پادرخت محمدیه دیار زادگاهم نشسته و نوای الله مدد الله مدد شیخ احمد جامی مددش با زخمه های تار در هوای محمدیه به رقص در آمده است.

چندتایی از همولایتی ها را به جا آوردم. مرحوم علی شهریاری جوان اهل محمدیه که در راسته بازار قدیمی نائین خبازی پررونقی داشت و او را در فیلم در دکان نانوایی اش می بینیم که پرتوان مشغول کار است. خلد آشیانها حسن قیومی، نصرالله باقریان و عباس فقیهی را نیز بازشناختم. تصویرهای سردابه های عبابافی هم در مقایسه با امروز دریغ انگیز است. تعداد زیادی دار عبابافی همزمان مشغول کار هستند. هنر صنعتی که بتدریج از هنرمندانش در محمدیه کاسته شد.

چهل و اندی سال پیش یک فیلمساز بزرگ ارمنی-واروژ کریم مسیحی- به محمدیه آمد و بخشی از جغرافیا و تاریخ دیار زادگاهمان را روی نوار ثبت کرد(فیلم فاخته). جالب است که سالها بعد در دهه هفتاد،، واروژ فیلمی را که همولایتی مان- احمد طالبی نژاد- در محمدیه ساخت، تدوین کرد.