سینماسینما، ترجمه: مصطفی احمدی، نوشته: ال دیاریو

نه حزب مردم و نه خانواده سلطنتی به آلمودوبار (یا با تلفظ مصطلح؛ آلمودوار) در شبکه های اجتماعی خود پس از این دستاورد تاریخی برای سینمای اسپانیا تبریک نگفتند.

 پدرو آلمودوبار روز شنبه با برنده شدن شیر طلایی برای «اتاق کناری»؛ فیلمی از اسپانیا تاریخ‌ساز شد. با این حال، به نظر می‌رسد این دستاورد برای تشویق او از طرف حزب مردم به اندازه کافی بزرگ نبوده است. حساب توییتر این حزب که برنده شدن هر مدال توسط هیئت اسپانیایی در بازی‌های پارالمپیک را جشن می‌گرفت، هیچ اشاره‌ای به کارگردان اهل لامانچا نداشت.

با این حال، در گذشته برنده شدن جوایز مختلف را به فیلم‌های دیگر تبریک می‌گفتند: خابیر فِسر که فیلمش؛ «قهرمانان» همین چند روز پیش به عنوان نماینده اسپانیا در اسکار انتخاب شد و آلبرتو میلگو و لئو سانچز پس از برنده شدن اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن با «برف پاک‌کن» با این پیام آنها در توئیتر مواجه شدند: «این بار دیگر نشان می‌دهد که استعداد یک اسپانیایی هیچ مرزی ندارد.»

همچنین از خوزه لوئیس مارتینز آلمِیدا، شهردار مادرید، شهری که نقش بسیار برجسته‌ای در کارنامه سینمایی این کارگردان دارد، تبریکی ندیدیم. آلمیدا برای تبریک به برنده مسابقه دوچرخه سواری، پریموز روگلیچ، برنده مقام دوم، بن اوکانر، و انریک ماس اسپانیایی، که به مقام سوم رسید وقت گذاشت.

با این حال، مارتا ریورا د لا کروز، مشاور امور فرهنگی در شهرداری مادرید، به آلمودوبار و شرکت تولید فیلمش ال دسه‌ئو، تبریک گفت. «این اولین بار است که یک محصول اسپانیایی برنده شیر طلایی می‌شود. و از زمان بونوئل، هیچ کارگردان اسپانیایی این جایزه را نگرفته بود. به پدرو آلمودوبار و کل گروهش تبریک می‌گویم.»

خانواده سلطنتی با وجود خوشحالی از همه مدال‌های بازی‌های پارالمپیک، در شبکه‌های اجتماعی خود جایی برای این کارگردان اهل لامانچا نگذاشتند تا به آلمودوبار به خاطر موفقیتش برای سینمای اسپانیا تبریک بگویند.

کارلوس پارامیو، مشاور سابق شورای شهر بایادولید، که در حال حاضر مقام مشاور در کابینه ایالت کاستیا و لئون را دارا  است، شایسته فصل جداگانه‌ای است. او نوشت: «حدس بزنید چه کسی قرار نیست آخرین فیلم آلمودوبار را ببیند؟» ، همراه با شکلک دستی که بلند شده است.

آلمودوبار پس از برنده شدن شیر طلایی در جشنواره فیلم ونیز، حملات خود به جناح راست را تکرار کرد و توضیح داد که فیلمش «پاسخی به سخنان نفرت‌انگیزی که در اسپانیا می‌شنویم» است.  و نتیجه گیری کرد: «این فیلمی است به نفع همبستگی مطلق، همدلی عمیق. گفتمانی که در اروپا علیه مهاجرت، علیه کودکان بی سرپرست در جریان است، و با آنها به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار جنایتکار هستند، گویی مهاجم هستند، این غم‌انگیز است. من فیلم را با این نیت نساختم، اما در این لحظه فکر می‌کنم پاسخی است به همه چیزهایی که اینقدر منفی است. من بین مردم بزرگ اسپانیا احساس یکپارچگی می‌کنم و می‌دانم بخش عظیمی از آنها طرفدار آن گفتمان نیستند. حتی باید جریمه ای هم برایشان بگذارند، وقتی که معلوم شود که آنها دارند حقه‌بازی می‌کنند، زیرا آنها به طرز غیرقابل تحملی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم را تحریک می‌کنند. و ما مستحق آن نیستیم.»

۹ سپتامبر ۲۰۲۴